English    Türkçe    فارسی   

1
1890-1899

  • خاصه هر شب جمله افکار و عقول ** نیست گردد غرق در بحر نغول‌‌ 1890
  • In particular, every night all thoughts and understandings become naught, plunged in the deep Sea;

  • باز وقت صبح آن اللهیان ** بر زنند از بحر سر چون ماهیان‌‌
  • Again at the time of dawn those Divine ones lift up their heads from the Sea, like fishes.

  • در خزان آن صد هزاران شاخ و برگ ** از هزیمت رفته در دریای مرگ‌‌
  • In autumn the myriads of boughs and leaves go in rout into the sea of Death,

  • زاغ پوشیده سیه چون نوحه‌‌گر ** در گلستان نوحه کرده بر خضر
  • (While) in the garden the crow clothed in black like a mourner makes lament over the (withered) greenery.

  • باز فرمان آید از سالار ده ** مر عدم را کانچه خوردی باز ده‌‌
  • Again from the Lord of the land comes the edict (saying) to Non-existence, “Give back what thou hast devoured!

  • آن چه خوردی واده ای مرگ سیاه ** از نبات و دارو و برگ و گیاه‌‌ 1895
  • Give up, O black Death, what thou hast devoured of plants and healing herbs and leaves and grass!”

  • ای برادر عقل یک دم با خود آر ** دم به دم در تو خزان است و بهار
  • O brother, collect thy wits for an instant (and think): from moment to moment (incessantly) there is autumn and spring within thee.

  • باغ دل را سبز و تر و تازه بین ** پر ز غنچه‌‌ی ورد و سرو و یاسمین‌‌
  • Behold the garden of the heart, green and moist and fresh, full f buds and roses and ctpresses and jasmines;

  • ز انبهی برگ پنهان گشته شاخ ** ز انبهی گل نهان صحرا و کاخ‌‌
  • Boughs hidden by the multitude of leaves, vast plain and high palace hidden by the multitude of flowers.

  • این سخنهایی که از عقل کل است ** بوی آن گلزار و سرو و سنبل است‌‌
  • These words, which are from Universal Reason, are the scent of those flowers and cypresses and hyacinths.