مایده از آسمان در می‌‌رسید ** بی‌‌شری و بیع و بی‌‌گفت و شنید80
A table (of food) was coming down from heaven without buying and selling and without speaking and hearing,
در میان قوم موسی چند کس ** بی‌‌ادب گفتند کو سیر و عدس
(When) some of the people of Moses cried disrespectfully, “Where is garlic and lentils?”
منقطع شد خوان و نان از آسمان ** ماند رنج زرع و بیل و داسمان
(Straightway) the dishes (of food) and the bread from heaven were cut off: there remained for us the toil of sowing and (labouring with) mattock and scythe.
باز عیسی چون شفاعت کرد، حق ** خوان فرستاد و غنیمت بر طبق
Again, when Jesus made intercession, God sent food and bounty (from heaven) on trays,
باز گستاخان ادب بگذاشتند ** چون گدایان زله‌‌ها برداشتند
But once more the insolent fellows omitted to show respect and, like beggars, snatched away the viands.
لابه کرده عیسی ایشان را که این ** دایم است و کم نگردد از زمین85
(Although) Jesus entreated them, saying, “This is lasting and will not fail from off the earth.”
بد گمانی کردن و حرص آوری ** کفر باشد پیش خوان مهتری
To show suspicion and greed at the table of Majesty is ingratitude.
ز ان گدا رویان نادیده ز آز ** آن در رحمت بر ایشان شد فراز
Because of those impudent wretches who were blinded by greed, that gate of mercy was closed upon them.
ابر برناید پی منع زکات ** وز زنا افتد وبا اندر جهات
On account of withholding the poor-tax no rain-clouds arise, and in consequence of fornication the plague spreads in all directions.
هر چه بر تو آید از ظلمات و غم ** آن ز بی‌‌باکی و گستاخی است هم
Whatever befalls thee of gloom and sorrow is the result of irreverence and insolence withal.