-
تو بماندی در میانه آنچنان ** بی‌مدد چون آتشی از کاروان
- You are left in the middle (between them) so helpless (as you are), like a fire (left behind) from a caravan.”
-
دامن او گیر ای یار دلیر ** کو منزه باشد از بالا و زیر
- O valiant friend, lay hold of the skirt of Him who is exempt from “above” and “below.”
-
نه چو عیسی سوی گردون بر شود ** نه چو قارون در زمین اندر رود 345
- Neither doth He ascend to Heaven, like Jesus, nor go (down) into the earth, like Qárún (Korah).
-
با تو باشد در مکان و بی‌مکان ** چون بمانی از سرا و از دکان
- He is with you in space and in the spaceless (world) when you leave house and shop behind.
-
او بر آرد از کدورتها صفا ** مر جفاهای ترا گیرد وفا
- He brings forth purity from defilements, He takes your acts of wrong as faithful performance (of duty).
-
چون جفا آری فرستد گوشمال ** تا ز نقصان وا روی سوی کمال
- When you commit wrong, He sends chastisement, to the end that you may go back from imperfection towards perfection.
-
چون تو وردی ترک کردی در روش ** بر تو قبضی آید از رنج و تبش
- When you have neglected a part of your orisons in the Way, there comes over you a painful and hot feeling of contraction.
-
آن ادب کردن بود یعنی مکن ** هیچ تحویلی از آن عهد کهن 350
- That is the corrective act (of God), meaning, “Do not make any change in the ancient covenant
-
پیش از آن کین قبض زنجیری شود ** این که دلگیریست پاگیری شود
- Before (the day when) this contraction shall become a chain, (and when) this which (now) grips the heart shall become a fetter gripping the foot.”
-
رنج معقولت شود محسوس و فاش ** تا نگیری این اشارت را بلاش
- Your mental pain shall become perceptible to the senses and manifest. See (therefore) that you do not hold this indication as naught.