English    Türkçe    فارسی   

6
1397-1406

  • تا چه دوزخ‌خوست محمود ای عجب  ** که مثل گشتست در ویل و کرب 
  • (Thinking), ‘Oh, wonderful! What a hellish person Mahmúd must be, since he has become proverbial for woe and anguish!’
  • من همی‌لرزیدمی از بیم تو  ** غافل از اکرام و از تعظیم تو 
  • I used to tremble in fear of thee, being ignorant of thy gracious treatment and high regard.
  • مادرم کو تا ببیند این زمان  ** مر مرا بر تخت ای شاه جهان 
  • Where is my mother, that she might see me now (seated) on the throne, O King of the world?”
  • فقر آن محمود تست ای بی‌سعت  ** طبع ازو دایم همی ترساندت  1400
  • (Spiritual) poverty is your Mahmúd, O man without affluence: your (sensual) nature is always making you afraid of it.
  • گر بدانی رحم این محمود راد  ** خوش بگویی عاقبت محمود باد 
  • If you come to know the mercifulness of this noble Mahmúd, you will cry joyously, “May the end be praised (mahmúd)!”
  • فقر آن محمود تست ای بیم‌دل  ** کم شنو زین مادر طبع مضل 
  • Poverty is your Mahmúd, O craven-hearted one: do not listen to this mother, namely, your misguiding nature.
  • چون شکار فقر کردی تو یقین  ** هم‌چوکودک اشک باری یوم دین 
  • When you become a prey to poverty, you will certainly shed tears (of delight), like the Hindú boy, on the Day of Judgement.
  • گرچه اندر پرورش تن مادرست  ** لیک از صد دشمنت دشمن‌ترست 
  • Although the body is (like) a mother in fostering (the spirit), yet it is more inimical to you than a hundred enemies.
  • تن چو شد بیمار داروجوت کرد  ** ور قوی شد مر ترا طاغوت کرد  1405
  • When your body falls ill it makes you seek medicine; and if it grows strong it makes you an outrageous devil.
  • چون زره دان این تن پر حیف را  ** نی شتا را شاید و نه صیف را 
  • Know that this iniquitous body is like a coat of mail: it serves neither for winter nor summer.