-
چون به ره کردند صوفی را و رفت ** خصم شد اندر پیش با چوب زفت
- Sofi gelince onu savdılar. Bu sefer bahçıvan, koca bir sopayla ardından seğirtti.
-
گفت ای سگ صوفیی باشد که تیز ** اندر آیی باغ ما تو از ستیز
- Dedi ki: “Ey köpek sofi, demek sen cüret edip benim bağıma giriyorsun ha!
-
این جنیدت ره نمود و بایزید ** از کدامین شیخ و پیرت این رسید
- Sana bu hususta Cüneyt mi yol gösterdi, Bayezid mi? Bu sana hangi şeyhin, hangi pirinden kaldı?
-
کوفت صوفی را چو تنها یافتش ** نیم کشتش کرد و سر بشکافتش
- Sofiyi yalnız bulunca bir iyice dövdü, âdeta yarı canlı bir hale koydu, başını yardı.
-
گفت صوفی آن من بگذشت لیک ** ای رفیقان پاس خود دارید نیک 2185
- Sofi “benim nöbetim geçti. Fakat arkadaşlar, bir iyice sıranızı gözetin.
-
مر مرا اغیار دانستید هان ** نیستم اغیارتر زین قلتبان
- Beni ağyar bildiniz. Fakat bilin ki bu kaltabandan daha ağyar değilim.
-
این چه من خوردم شما را خوردنی است ** وین چنین شربت جزای هر دنی است
- Benim yediğimi siz de yiyeceksiniz. Bu çeşit şerbet, her aşağılık kişiye lâyıktır.
-
این جهان کوه است و گفتوگوی تو ** از صدا هم باز آید سوی تو
- Bu âlem dağdır, senin sözlerin, yine ses vererek sana gelir” dedi.
-
چون ز صوفی گشت فارغ باغبان ** یک بهانه کرد ز آن پس جنس آن
- Bahçıvan sofiden kurtulunca yine o çeşit bir bahane kurdu.
-
کای شریف من برو سوی وثاق ** که ز بهر چاشت پختم من رقاق 2190
- Şerife “Ey şerif, eve git de kuşluk öğünü için, yufka ekmeği pişirmiştim,