English    Türkçe    فارسی   

1
3579-3603

  • گر در این ملکت بری باشی ز ریو ** خاتم از دست تو نستاند سه دیو
  • If in this kingdom thou art free from deceit, the three demons will not take the seal out of thy hand;

  • بعد از آن عالم بگیرد اسم تو ** دو جهان محکوم تو چون جسم تو 3580
  • After that, thy name will conquer the world: the two worlds (will be) ruled by thee like thy body.

  • ور ز دستت دیو خاتم را ببرد ** پادشاهی فوت شد بختت بمرد
  • And if the demon take the seal off thy hand, thy kingdom is past, thy fortune is dead;

  • بعد از آن یا حسرتا شد یا عباد ** بر شما محتوم تا یوم التناد
  • After that, O servants (of God), “O sorrow!” is your inevitable doom till the day when ye are gathered together (for Judgement).

  • مکر خود را گر تو انکار آوری ** از ترازو و آینه کی جان بری‌‌
  • And if thou art denying thy deceit, how wilt thou save thy soul from the scales and the  mirror?

  • متهم کردن غلامان و خواجه‌‌تاشان مر لقمان را که آن میوه‌‌های ترونده که می‌‌آوردیم او خورده است‌‌
  • How suspicion was thrown upon Luqmán by the slaves and fellow-servants who said that he had eaten the fresh fruit which they were bringing (to their master).

  • بود لقمان پیش خواجه‌‌ی خویشتن ** در میان بندگانش خوار تن‌‌
  • In the eyes of his master, amongst (in comparison with) the (other) slaves, Luqmán was despicable on account of his body (outward aspect).

  • می‌‌فرستاد او غلامان را به باغ ** تا که میوه آیدش بهر فراغ‌‌ 3585
  • He (the master) used to send the slaves to the garden, that fruit might come (be brought to him) for his pleasure.

  • بود لقمان در غلامان چون طفیل ** پر معانی تیره صورت همچو لیل‌‌
  • Amongst the slaves Luqmán was (despised) like a parasite; (he was) full of (spiritual) ideas, dark-complexioned as night.

  • آن غلامان میوه‌‌های جمع را ** خوش بخوردند از نهیب طمع را
  • Those slaves, being impelled by greed, ate the whole of the fruit with enjoyment,

  • خواجه را گفتند لقمان خورد آن ** خواجه بر لقمان ترش گشت و گران‌‌
  • And told their master that Luqmán had eaten it, (whereupon) the master became bitter and sorely displeased with Luqmán.

  • چون تفحص کرد لقمان از سبب ** در عتاب خواجه‌‌اش بگشاد لب‌‌
  • When Luqmán inquired (and ascertained) the cause (of this), he opened his lips to reproach his master.

  • گفت لقمان سیدا پیش خدا ** بنده‌‌ی خاین نباشد مرتضا 3590
  • “O sire,” said Luqmán, “an unfaithful servant is not approved in the sight of God.

  • امتحان کن جمله‌‌مان را ای کریم ** سیرمان در ده تو از آب حمیم‌‌
  • Put us all to the test, O noble sir: give us our fill of hot water (to drink),

  • بعد از آن ما را به صحرایی کلان ** تو سواره ما پیاده می‌‌دوان‌‌
  • And afterwards make us run into a great plain, thou being mounted and we on foot.

  • آن گهان بنگر تو بد کردار را ** صنعهای کاشف الاسرار را
  • Then behold the evil-doer, (behold) the things that are done by Him who revealeth mysteries!”

  • گشت ساقی خواجه از آب حمیم ** مر غلامان را و خوردند آن ز بیم‌‌
  • The master gave the servants hot water to drink, and they drank it in fear (of him).

  • بعد از آن می‌‌راندشان در دشتها ** می‌‌دویدندی میان کشتها 3595
  • Afterwards he was driving them into the plains, and those persons were running up and down.

  • قی در افتادند ایشان از عنا ** آب می‌‌آورد ز یشان میوه‌‌ها
  • From distress they began to vomit: the (hot) water was bringing up the fruit from them.

  • چون که لقمان را در آمد قی ز ناف ** می‌‌برآمد از درونش آب صاف‌‌
  • When Luqmán began to vomit from his navel (belly), there was coming up from within him (only) the pure water.

  • حکمت لقمان چو داند این نمود ** پس چه باشد حکمت رب الوجود
  • Inasmuch as Luqmán's wisdom can show forth this, then what must be the wisdom of the Lord of existence!

  • يوم تبلی، السرائر کلها ** بان منکم کامن لا یشتهی‌‌
  • On the day when all the inmost thoughts shall be searched out, there will appear from you something latent, (the appearance of) which is not desired.

  • چون سقوا ماء حمیما قطعت ** جملة الأستار مما أفظعت‌‌ 3600
  • When they shall be given hot water to drink, all the veils will be cut asunder (torn off) from that which is abhorred.

  • نار از آن آمد عذاب کافران ** که حجر را نار باشد امتحان‌‌
  • The fire (of Hell) is made the torment of the infidels because fire is the (proper) test for stones.

  • آن دل چون سنگ را ما چند چند ** نرم گفتیم و نمی‌‌پذرفت پند
  • How oft, how oft, have we spoken gently to our stony hearts, and they would not accept the counsel!

  • ریش بد را داروی بد یافت رگ ** مر سر خر را سزد دندان سگ‌‌
  • For a bad wound the vein gets (requires) a bad (severe) remedy: the teeth of the dog are suitable for the donkey's head.