English    Türkçe    فارسی   

6
438-462

  • مرغک آمد سوی او از ناشناخت  ** پس طوافی کرد و پیش مرد تاخت 
  • A little bird approached him in ignorance (of his disguise): then it hopped round and ran up to the man,

  • گفت او را کیستی تو سبزپوش  ** در بیابان در میان این وحوش 
  • And said to him, “Who are you, clad in green in the desert amidst (all) these wild animals?”

  • گفت مرد زاهدم من منقطع  ** با گیاهی گشتم اینجا مقتنع  440
  • He replied, “I am an ascetic severed (from mankind): I have become content (to live) here with some grass.

  • زهد و تقوی را گزیدم دین و کیش  ** زانک می‌دیدم اجل را پیش خویش 
  • I adopted asceticism and piety as my religion and practice because I saw before me the appointed end of my life.

  • مرگ همسایه مرا واعظ شده  ** کسب و دکان مرا برهم زده 
  • My neighbour's death had given me warning and upset my (worldly) business and shop.

  • چون به آخر فرد خواهم ماندن  ** خو نباید کرد با هر مرد و زن 
  • Since I shall be left alone at the last, it behoves me not to become friendly with every man and woman.

  • رو بخواهم کرد آخر در لحد  ** آن به آید که کنم خو با احد 
  • I shall turn my face to the grave at the last: ’tis better that I should make friends with the One (God).

  • چو زنخ را بست خواهند ای صنم  ** آن به آید که زنخ کمتر زنم  445
  • Since my jaw will (ultimately) be bound up, O worshipful one, ’tis better that I should jaw little (now).

  • ای بزربفت و کمر آموخته  ** آخرستت جامه‌ی نادوخته 
  • O thou who hast learned to wear a gold-embroidered robe and a belt, at the last there is (only) the unsewn garment for thee (to wear).

  • رو به خاک آریم کز وی رسته‌ایم  ** دل چرا در بی‌وفایان بسته‌ایم 
  • We shall turn our faces to the earth whence we have sprung: why (then) have we fixed our hearts on creatures devoid of constancy (permanence)?

  • جد و خویشانمان قدیمی چار طبع  ** ما به خویشی عاریت بستیم طمع 
  • The four ‘natures’ are our ancestors and kinsfolk from of old, (yet) we have fixed our hopes on a borrowed (temporary) kinship.

  • سالها هم‌صحبتی و هم‌دمی  ** با عناصر داشت جسم آدمی 
  • During (many) years the body of Man had companionship and intimacy with the elements.

  • روح او خود از نفوس و از عقول  ** روح اصول خویش را کرده نکول  450
  • His spirit, indeed, is from the (world of) souls and intelligences, (but) the spirit has forsaken its origins.

  • از عقول و از نفوس پر صفا  ** نامه می‌آید به جان کای بی‌وفا 
  • From the pure souls and intelligences there is coming to the spirit a letter, saying, ‘O faithless one,

  • یارکان پنج روزه یافتی  ** رو ز یاران کهن بر تافتی 
  • Thou hast found (some) miserable five-day friends and hast turned thy face away from thy friends of old.’

  • کودکان گرچه که در بازی خوشند  ** شب کشانشان سوی خانه می‌کشند 
  • Although the children are happy in their play, (yet) at nightfall they are dragged off and taken home.

  • شد برهنه وقت بازی طفل خرد  ** دزد از ناگه قبا و کفش برد 
  • At play-time the little child strips: suddenly the thief carries off his coat and shoes.

  • آن چنان گرم او به بازی در فتاد  ** کان کلاه و پیرهن رفتش ز یاد  455
  • He is so hotly engaged in play that his cap and shirt are forgotten.

  • شد شب و بازی او شد بی‌مدد  ** رو ندارد کو سوی خانه رود 
  • Night falls, and his play becomes helpless (impossible): he has not the face to go home.

  • نی شنیدی انما الدنیا لعب  ** باد دادی رخت و گشتی مرتعب 
  • Have not you heard (the Verse) the present life is only a play? You have squandered your goods and have become afraid.

  • پیش از آنک شب شود جامه بجو  ** روز را ضایع مکن در گفت و گو 
  • Look for your clothes ere night comes on: do not waste the day in (idle) talk.

  • من به صحرا خلوتی بگزیده‌ام  ** خلق را من دزد جامه دیده‌ام 
  • I have chosen a (place of) seclusion in the desert: I have perceived that manking are stealers of clothes.

  • نیم عمر از آرزوی دلستان  ** نیم عمر از غصه‌های دشمنان  460
  • Half of life (is lost) in desire for a charming friend; (the other) half of life (is lost) in anxieties caused by foes.

  • جبه را برد آن کله را این ببرد  ** غرق بازی گشته ما چون طفل خرد 
  • That (desire) has carried off (our) cloak, this (anxiety) has carried off (our) cap, (while) we have become absorbed in play, like a little child.

  • نک شبانگاه اجل نزدیک شد  ** خل هذا اللعب به سبک لاتعد 
  • Lo, the night-time of death is near. Leave this play: you have (played) enough, do not return (to it).