English    Türkçe    فارسی   

3
1582-1606

  • مر مرا از خانه بیرون می‌کند ** بهر فسقی فعل و افسون می‌کند
  • Beni evden atacak, sonra da ne kötülükte bulunacaksa bulunacak diyebilir” dedi.
  • جامه خوابش کرد و استاد اوفتاد ** آه آه و ناله از وی می‌بزاد
  • Hoca, yorganını çekip uzandı, ahlayıp puflamaya, inim inim inlemeye başladı.
  • کودکان آنجا نشستند و نهان ** درس می‌خواندند با صد اندهان
  • eksik
  • کین همه کردیم و ما زندانییم ** بد بنایی بود ما بد بانییم 1585
  • “Bunca işler işledik, bunca düzenler düzdük; yine de zindandayız. Kurduğumuz yapı, kötü yapıymış, biz de kötü kurucular!” diyorlardı.
  • دوم بار وهم افکندن کودکان استاد را کی او را از قرآن خواندن ما درد سر افزاید
  • Çocukların, bizim Kur’an okumamızdan hocanın baş ağrısı artıyor diye onu ikinci defa olarak vehme düşürmeleri
  • گفت آن زیرک که ای قوم پسند ** درس خوانید و کنید آوا بلند
  • O zeki çocuk, “Arkadaşlar, dersinizi bağıra bağıra okuyun” dedi.
  • چون همی‌خواندند گفت ای کودکان ** بانگ ما استاد را دارد زیان
  • Hepsi birden bağıra bağıra okumaya başlayınca dedi ki: “Çocuklar, bizim bağırmamız hocaya fena gelir.
  • درد سر افزاید استا را ز بانگ ** ارزد این کو درد یابد بهر دانگ
  • Bu gürültü hocanın baş ağrısını fazlalaştırır. Bu dert, bir kuruşa değer mi?
  • گفت استا راست می‌گوید روید ** درد سر افزون شدم بیرون شوید
  • Hoca, doğru söylüyor, başımın ağrısı fazlalaştı. Hadi gidin!” dedi.
  • خلاص یافتن کودکان از مکتب بدین مکر
  • Çocukların bu hileyle mektepten kurtulmaları
  • سجده کردند و بگفتند ای کریم ** دور بادا از تو رنجوری و بیم 1590
  • Çocuklar, yeri öpüp “Kerem sahibi, hastalık, senden uzak olsun” dediler.
  • پس برون جستند سوی خانه‌ها ** همچو مرغان در هوای دانه‌ها
  • Mektepten fırlayıp tanelere uçuşan kuşlar gibi evlerine koşuştular.
  • مادرانشان خشمگین گشتند و گفت ** روز کتاب و شما با لهو جفت
  • Anneleri kızarak “Bu gün mektep var. Sizse oyuna dalmışsınız” dedi.
  • عذر آوردند کای مادر تو بیست ** این گناه از ما و از تقصیر نیست
  • Özür getirip dediler ki: “Dur hele anne, suç bizim değil, bizim kabahatimiz yok.
  • از قضای آسمان استاد ما ** گشت رنجور و سقیم و مبتلا
  • Nasılsa hocamız hastalandı, perişan bir hale geldi”
  • مادران گفتند مکرست و دروغ ** صد دروغ آرید بهر طمع دوغ 1595
  • Anneleri dedi ki. “Hile, düzen. Siz bir ayran için yüz yalan söylersiniz.
  • ما صباح آییم پیش اوستا ** تا ببینیم اصل این مکر شما
  • Hele sabah olsun, hocanıza gideyim de bu hilenin aslını öğreneyim”
  • کودکان گفتند بسم الله روید ** بر دروغ و صدق ما واقف شوید
  • Çocuklar, “Peki, git de doğru mu söylüyoruz, yalan mı, anla” dediler.
  • رفتن مادران کودکان به عیادت اوستاد
  • Çocukların annelerinin hocayı dolaşmaya gitmeleri
  • بامدادان آمدند آن مادران ** خفته استا همچو بیمار گران
  • Sabah olunca anneleri, hocayı dolaşmaya gittiler. Bir de baktılar ki hoca, ağır bir hastalığa tutulmuş, yatmakta.
  • هم عرق کرده ز بسیاری لحاف ** سر ببسته رو کشیده در سجاف
  • Fazla örtündüğü, başını bağladığı, yüzünü kapattığı için kan-tere batmış.
  • آه آهی می‌کند آهسته او ** جملگان گشتند هم لا حول‌گو 1600
  • Hafif hafif ah etmekte. Hepsi Lâ havle demeye başladılar.
  • خیر باشد اوستاد این درد سر ** جان تو ما را نبودست زین خبر
  • “Hayrola hocam, bu baş ağrısı ne? Allah sağlık versin, vallahi hiç haberimiz yok” dediler.
  • گفت من هم بی‌خبر بودم ازین ** آگهم مادر غران کردند هین
  • Hoca” Benim de haberim yoktu. Bu kahpe oğulları haber verdiler işte,
  • من بدم غافل بشغل قال و قیل ** بود در باطن چنین رنجی ثقیل
  • Ben çalışıp çabalıyor, kıyl ü kaalle meşgul bulunuyordum, haberim bile yoktu. Meğerse içimde dehşetli bir hastalık varmış” dedi.
  • چون بجد مشغول باشد آدمی ** او ز دید رنج خود باشد عمی
  • İnsan, bir işe ciddiyetle koyuldu mu hastalığını göremez, körleşir.
  • از زنان مصر یوسف شد سمر ** که ز مشغولی بشد زیشان خبر 1605
  • Mısır kadınları da Yusuf’un güzelliğine daldılar, haberleri bile olmadı da,
  • پاره پاره کرده ساعدهای خویش ** روح واله که نه پس بیند نه پیش
  • Ellerini, bileklerini paramparça ettiler. Hayrete düşen ruh, ne önü görür, ne ardı!