English    Türkçe    فارسی   

4
309-333

  • تو منی من خویشتن را امتحان ** می‌کنم هر روز در سود و زیان
  • Sen bensin, ben kendimi her gün fayda da, ziyanda sınar dururum.
  • انبیا را امتحان کرده عدات ** تا شده ظاهر ازیشان معجزات 310
  • Düşmanlar, peygamberleri de sınadılar, sınadılar da onlardan mucizeler zuhur etti.
  • امتحان چشم خود کردم به نور ** ای که چشم بد ز چشمان تو دور
  • Gözümü, nurla sınadım, ey gözlerinden kötü gözler, uzak olasıca sevgili!
  • این جهان هم‌چون خرابست و تو گنج ** گر تفحص کردم از گنجت مرنج
  • Bu dünya bir viraneye benzer, sense definesin... Definede seni aradıysam incinme bana!
  • زان چنین بی‌خردگی کردم گزاف ** تا زنم با دشمنان هر بار لاف
  • Seni küstahça sınadım... Bu suretle düşmanlara da her zaman söyleyeyim;
  • تا زبانم چون ترا نامی نهد ** چشم ازین دیده گواهیها دهد
  • Dilim seni anınca gözüm de gördüğüne tanık olsun!
  • گر شدم در راه حرمت راه‌زن ** آمدم ای مه به شمشیر و کفن 315
  • Hürmet yolunu bulduysan ey ay yüzlü sevgili, işte boynumda kefen, elimde kılıç... Huzuruna geldim!
  • جز به دست خود مبرم پا و سر ** که ازین دستم نه از دست دگر
  • Ben bu eldenim başka elden değil... Lütfet, elimi ayağımı sen kes de beni, başkasına öldürtme!
  • از جدایی باز می‌رانی سخن ** هر چه خواهی کن ولیکن این مکن
  • Ayrılıktan dem vuruyorsun... Dilediğini yap, fakat beni kendinden ayırma, bunu yapma!
  • در سخن آباد این دم راه شد ** گفت امکان نیست چون بیگاه شد
  • Şimdi söz ülkesine yol aldık... Fakat vakit geçti, söylemeye imkân yok!
  • پوستها گفتیم و مغز آمد دفین ** گر بمانیم این نماند همچنین
  • İşin dış yüzünü söyledik, içyüzü örtülü kaldı... Sağ olursak böyle kalmaz, onu da söyleriz elbet!
  • رد کردن معشوقه عذر عاشق را و تلبیس او را در روی او مالیدن
  • Sevgilinin, âşığın özrünü reddetmesi ve hilesini yüzüne vurması
  • در جوابش بر گشاد آن یار لب ** کز سوی ما روز سوی تست شب 320
  • Sevgili, ağzını açıp şöyle cevap verdi: “Bizce senin halin gün gibi aydınlık ama sence gece!
  • حیله‌های تیره اندر داوری ** پیش بینایان چرا می‌آوری
  • Bu kara hileleri adalet gününde gören kişilerin önüne neye getirir, yayar dökersin ki?
  • هر چه در دل داری از مکر و رموز ** پیش ما رسواست و پیدا هم‌چو روز
  • Gönlündeki hilelerin, düzenlerin hepsi bizim önümüzde rüsvay olmada, hepsini de gün gibi görüp duruyoruz.
  • گر بپوشیمش ز بنده‌پروری ** تو چرا بی‌رویی از حد می‌بری
  • O suçu, kulumuza acır da örtersek sen neden yüzsüzlük eder, haddini aşarsın?
  • از پدر آموز که آدم در گناه ** خوش فرود آمد به سوی پایگاه
  • Babandan öğrensene... Âdem, suç işleyince hemencecik ayak çıkarılan yere geldi;
  • چون بدید آن عالم الاسرار را ** بر دو پا استاد استغفار را 325
  • O gizli sırları bilen Allah’ı hazır nazır gördü de iki ayaküstüne durup suçunun affedilmesini dilemeye koyuldu.
  • بر سر خاکستر انده نشست ** از بهانه شاخ تا شاخی نجست
  • Keder külünün ortasına geçip oturdu; hileye, bahaneye sapıp bir daldan bir dala sıçramadı.
  • ربنا انا ظلمنا گفت و بس ** چونک جانداران بدید از پیش و پس
  • “Rabbimiz, biz nefsimize zulmettik” dedi... Çünkü önünde, ardında azap meleklerini gördü.
  • دید جانداران پنهان هم‌چو جان ** دورباش هر یکی تا آسمان
  • Can gibi gizli olan azap meleklerini gördü; her birinin elindeki sopa, ta gökyüzüne kadar uzanıyordu.
  • که هلا پیش سلیمان مور باش ** تا بنشکافد ترا این دورباش
  • Kendine gel... Süleyman’ın huzurunda karınca ol da bu sopa, seni paramparça etmesin!
  • جز مقام راستی یک دم مه‌ایست ** هیچ لالا مرد را چون چشم نیست 330
  • Doğruluk durağında başka bir yerde bir an bile durma... İnsana kimse, gözü gibi lalalık edemez.
  • کور اگر از پند پالوده شود ** هر دمی او باز آلوده شود
  • Kör, öğütle arınıp temizlense bile yine her an sürçer, pislenir.
  • آدما تو نیستی کور از نظر ** لیک اذا جاء القضا عمی البصر
  • Ey Âdem, senin gözün var, kör değilsin... Fakat kaza geldi mi göz kör olur!
  • عمرها باید به نادر گاه‌گاه ** تا که بینا از قضا افتد به چاه
  • Gözlü adamın, bir tesadüf neticesi kuyuya düşmesi için ömürler lazım. Fakat bu kaza, körün yoldaşıdır. Çünkü düşmek, onun tabiatıdır, huyudur.