English    Türkçe    فارسی   

2
2690-2739

  • من گواهم بر گوا زندان کجاست ** اهل زندان نیستم ایزد گواست‏ 2690
  • I am a witness: how is prison (the right place) for a witness? I do not deserve (to go to) prison, God is the witness (to my innocence).
  • هر کجا بینم نهال میوه‏دار ** تربیتها می‏کنم من دایه‏وار
  • Wherever I see a fruitful sapling, I foster (it) diligently like a nurse.
  • هر کجا بینم درخت تلخ و خشک ** می‏برم تا وارهد از پشک مشک‏
  • Wherever I see a sour and dry tree, I cut it down, in order that the musk may be delivered (separated) from the dung.
  • خشک گوید باغبان را کای فتی ** مر مرا چه می‏بری سر بی‏خطا
  • The dry (tree) says to the gardener, ‘O young man, why do you cut off my head without fault (on my part)?’
  • باغبان گوید خمش ای زشت خو ** بس نباشد خشکی تو جرم تو
  • The gardener says, ‘Be silent, O evil-natured one! Is not thy dryness sin enough in thee?’
  • خشک گوید راستم من کژ نی‏ام ** تو چرا بی‏جرم می‏بری پیم‏ 2695
  • The dry (tree) says, ‘I am straight, I am not crooked: why are you houghing me (who am) without guilt?’
  • باغبان گوید اگر مسعودی‏ای ** کاشکی کژ بودی‏ای تر بودی‏ای‏
  • The gardener says, ‘Hadst thou been blest, would that thou wert crooked (if only) thou wert moist (full of sap).
  • جاذب آب حیاتی گشته‏ای ** اندر آب زندگی آغشتی‏ای‏
  • Thou wouldst have drawn (into thyself) the Water of Life: thou wouldst have been steeped in the Water of Life.
  • تخم تو بد بوده است و اصل تو ** با درخت خوش نبوده وصل تو
  • Thy seed and thy root were bad, and thou hast not been joined to a good tree.
  • شاخ تلخ ار با خوشی وصلت کند ** آن خوشی اندر نهادش بر زند
  • If the sour branch be joined to a sweet one, that sweetness will strike (impress itself) on its nature.’”
  • عنف کردن معاویه با ابلیس‏
  • How Mu‘áwiya dealt sternly with Iblís.
  • گفت امیر ای راه زن حجت مگو ** مر ترا ره نیست در من ره مجو 2700
  • Said the Amír, “O brigand, do not argue: there is no way for you (to penetrate) into me, (so) do not seek the way.
  • ره زنی و من غریب و تاجرم ** هر لباساتی که آری کی خرم‏
  • You are a brigand, and I am a stranger and merchant: how should I purchase any garments that you may bring?
  • گرد رخت من مگرد از کافری ** تو نه ای رخت کسی را مشتری‏
  • Do not prowl about my property, infidel as you are: you are not one to buy the property of anybody.
  • مشتری نبود کسی را راه زن ** ور نماید مشتری مکر است و فن‏
  • The brigand is not a buyer for (from) any person, and if he seem to be a buyer, ’tis (only his) deceit and artfulness.
  • تا چه دارد این حسود اندر کدو ** ای خدا فریاد ما را زین عدو
  • I wonder what this envier has in his gourd! O God, help us against this enemy!
  • گر یکی فصلی دگر در من دمد ** در رباید از من این ره زن نمد 2705
  • If he pronounce one more screed (of his spells) over me, this brigand will rob me of the mantle (of my faith).
  • نالیدن معاویه به حضرت حق تعالی از ابلیس و نصرت خواستن‏
  • How Mu‘áwiya complained of Iblís to the most high God and besought His aid.
  • این حدیثش همچو دود است ای اله ** دست گیر ار نه گلیمم شد سیاه‏
  • O God, this talk of his is like smoke: take my hand (and help me), or else my raiment is blackened.
  • من به حجت بر نیایم با بلیس ** کاوست فتنه‏ی هر شریف و هر خسیس‏
  • I cannot prevail in argument with Iblís, for he leads every one, noble and base (alike), into temptation.
  • آدمی که علم الاسما بک است ** در تک چون برق این سگ بی‏تک است‏
  • Adam, who is the lord of He taught (him) the Names, is powerless before the lightning-like onset of this cur.
  • از بهشت انداختش بر روی خاک ** چون سمک در شست او شد از سماک‏
  • He cast him from Paradise upon the face of the earth: he (Adam) fell from Simák into his net, like a fish,
  • نوحه‏ی إنا ظلمنا می‏زدی ** نیست دستان و فسونش را حدی‏ 2710
  • Crying in lamentation, ‘Verily, we have wronged (ourselves).’ There is no bound to his (Satan's) guile and imposture.
  • اندرون هر حدیث او شر است ** صد هزاران سحر در وی مضمر است‏
  • In his every saying there is mischief: myriads of enchantments are concealed in his mind.
  • مردی مردان ببندد در نفس ** در زن و در مرد افروزد هوس‏
  • He unmans men in a moment: he kindles vain desire in man and woman.
  • ای بلیس خلق سوز فتنه جو ** بر چی‏ام بیدار کردی راست گو
  • O Iblís, you that consume the people and seek to tempt them (to their ruin), on what ground did you awaken me? Tell the truth!”
  • باز تقریر ابلیس تلبیس خود را
  • How Iblís once more exhibited his deceit.
  • گفت هر مردی که باشد بد گمان ** نشنود او راست را با صد نشان‏
  • He said, “No man that thinks evil (is suspicious) would hearken to the truth notwithstanding a hundred signs (that pointed it out).
  • هر درونی که خیال‏اندیش شد ** چون دلیل آری خیالش بیش شد 2715
  • Every mind that has conceived fancies (suspicions)—when you bring forward proof, its fancy is increased.
  • چون سخن دروی رود علت شود ** تیغ غازی دزد را آلت شود
  • When (sound and true) words enter it, they become a disease (they are corrupted and falsified): the holy warrior's sword becomes a tool for the thief.
  • پس جواب او سکوت است و سکون ** هست با ابله سخن گفتن جنون‏
  • Therefore the answer to him is silence and rest: to talk with a fool is madness.
  • تو ز من با حق چه نالی ای سلیم ** تو بنال از شر آن نفس لئیم‏
  • Why do you complain to God of me, O simpleton? Complain of the wickedness of that vile fleshly soul.
  • تو خوری حلوا تو را دنبل شود ** تب بگیرد طبع تو مختل شود
  • You eat halwá (sweetmeat), (then) boils break out in you, fever lays hold of you, your health is disordered.
  • بی‏گنه لعنت کنی ابلیس را ** چون نبینی از خود آن تلبیس را 2720
  • You curse Iblís, guiltless (though he is). How do you not see (that) that deception (proceeds) from yourself?
  • نیست از ابلیس از تست ای غوی ** که چو روبه سوی دنبه می‏دوی‏
  • It is not (the fault) of Iblís, it is (the fault) of yourself, O misguided one, that you are going like a fox towards the sheep's fat tail.
  • چون که در سبزه ببینی دنبه را ** دام باشد این ندانی تو چرا
  • When you see the fat tails in the green field, ’tis a snare. Why are you ignorant of this?
  • ز آن ندانی کت ز دانش دور کرد ** میل دنبه چشم و عقلت کور کرد
  • You are ignorant because desire for the fat tail has made you far from knowledge and has blinded your (spiritual) eye and intelligence.
  • حبک الأشیاء یعمیک یصم ** نفسک السودا جنت لا تختصم‏
  • Your love of (sensual) things makes you blind and deaf; your black fleshly soul is the culprit: do not quarrel (with others).
  • تو گنه بر من منه کژ مژ مبین ** من ز بد بیزارم و از حرص و کین‏ 2725
  • Do not put the guilt on me, do not see upside down. I am averse to evil and greed and enmity.
  • من بدی کردم پشیمانم هنوز ** انتظارم تا شبم آید به روز
  • I did an evil deed and am still repenting: I am waiting that my night may turn to day.
  • متهم گشتم میان خلق من ** فعل خود بر من نهد هر مرد و زن‏
  • I have become suspect amongst mankind: every man and woman lay their (evil) actions on me (at my door).
  • گرگ بی‏چاره اگر چه گرسنه است ** متهم باشد که او در طنطنه است‏
  • The helpless wolf, though he is hungry, is suspected of being in luxury.
  • از ضعیفی چون نتاند راه رفت ** خلق گوید تخمه است از لوت زفت‏
  • When, because of feebleness, he cannot go his way, people say it is indigestion (arising) from gross (rich and heavy) food.”
  • باز الحاح کردن معاویه ابلیس را
  • How Mu‘áwiya once more pressed Iblís hard.
  • گفت غیر راستی نرهاندت ** داد سوی راستی می‏خواندت‏ 2730
  • He said, “Nothing but the truth will save you: justice is calling you to (speak) the truth.
  • راست گو تا وارهی از چنگ من ** مکر ننشاند غبار جنگ من‏
  • Tell the truth, so that you may be delivered from my hand: cunning will not lay the dust of my war (will not induce me to leave you in peace).”
  • گفت چون دانی دروغ و راست را ** ای خیال‏اندیش پر اندیشه‏ها
  • He (Iblís) said, “How do you know (the difference between) falsehood and truth, O thinker of vain fancies, (you that are) filled with (idle) thoughts (about me)?”
  • گفت پیغمبر نشانی داده است ** قلب و نیکو را محک بنهاده است‏
  • He answered, “The Prophet has given an indication: he has laid down the touchstone (criterion) for (distinguishing) the base coin and the good.
  • گفته است الکذب ریب فی القلوب ** گفت الصدق طمانین طروب‏
  • He has said, ‘Falsehood is (the cause of) disquiet in (men's) hearts’; he has said, ‘Truth is (the cause of) a joyous tranquillity.’
  • دل نیارامد ز گفتار دروغ ** آب و روغن هیچ نفروزد فروغ‏ 2735
  • The (troubled) heart is not comforted by lying words: water and oil kindle no light.
  • در حدیث راست آرام دل است ** راستیها دانه‏ی دام دل است‏
  • (Only) in truthful speech is there comfort for the heart: truths are the bait that entraps the heart.
  • دل مگر رنجور باشد بد دهان ** که نداند چاشنی این و آن‏
  • Sick, surely, and ill-savoured is the heart that knows not (cannot distinguish) the taste of this and that.
  • چون شود از رنج و علت دل سلیم ** طعم کذب و راست را باشد علیم‏
  • When the heart becomes whole (is healed) of pain and disease, it will recognize the flavour of falsehood and truth.
  • حرص آدم چون سوی گندم فزود ** از دل آدم سلیمی را ربود
  • When Adam's greed for the wheat waxed great, it robbed Adam's heart of health.