حاش لله بل ز تعظیم شهان ** که نبودم در فقیران بد گمان‏

حاش لله بل ز تعظیم شهان ** که نبودم در فقیران بد گمان‏ 3495

God forbid! Nay, (it was) for showing reverence to (the spiritual) kings, inasmuch as I did not conceive ill thoughts against dervishes—

آن فقیران لطیف خوش نفس ** کز پی تعظیمشان آمد عبس‏

Those gracious dervishes of sweet breath (pure spirit), for whose magnification (the chapter of the Qur’án entitled) ‘Abasa was revealed.”

آن فقیری بهر پیچا پیچ نیست ** بل پی آن که بجز حق هیچ نیست‏

That dervishhood is not for the sake of (avoiding) entanglement (with the world); no, (it is) because nothing exists but God.

متهم چون دارم آنها را که حق ** کرد امین مخزن هفتم طبق‏

How should I hold in suspicion those whom God hath entrusted with the treasury of the Seventh Heaven?

متهم نفس است نه عقل شریف ** متهم حس است نه نور لطیف‏

The fleshly soul is suspect, not the sublime Reason: the senses are suspect, not the subtle Light.

نفس سوفسطایی آمد می‏زنش ** کش زدن سازد نه حجت گفتنش‏ 3500

The fleshly soul is a sophist: beat it constantly, for beating does it good, not arguing with it.

معجزه بیند فروزد آن زمان ** بعد از آن گوید خیالی بود آن‏

It sees a miracle (wrought by a prophet), and at the moment it glows (with belief); (but) afterwards it says, “’Twas (only) a phantasy;

ور حقیقت بودی آن دید عجب ** چون مقیم چشم نامد روز و شب‏

For if that wondrous sight was real, why did it not become abiding, day and night, in the eye?”

آن مقیم چشم پاکان می‏بود ** نه قرین چشم حیوان می‏شود

It is abiding in the eyes of the pure, (but) it does not haunt the eyes of animals (sensual men);

کان عجب زین حس دارد عار و ننگ ** کی بود طاوس اندر چاه تنگ‏

For the miracle is ashamed and scornful of these (bodily) senses: how should a peacock be (confined) in a narrow pit?