سر به پیش قهر نه دل بر قرار ** تا ببرم حلقت اسمعیل‌وار

سر به پیش قهر نه دل بر قرار ** تا ببرم حلقت اسمعیل‌وار 4175

Lay thy head before (my) wrath, with heart unmoved, that I may cut thy throat, like (that of) Ismá‘íl (Ishmael).

سر ببرم لیک این سر آن سریست ** کز بریده گشتن و مردن بریست

I will cut off thy head, but this head is the head that is immune from being cut off and (from) dying;

لیک مقصود ازل تسلیم تست ** ای مسلمان بایدت تسلیم جست

Yet thy giving thyself up is the object of (God's) eternal purpose: O Moslem, thou must seek to give thyself up.

ای نخود می‌جوش اندر ابتلا ** تا نه هستی و نه خود ماند ترا

Continue, O chickpea, to boil in tribulation, that neither existence nor self may remain to thee.

اندر آن بستان اگر خندیده‌ای ** تو گل بستان جان و دیده‌ای

If thou hast (formerly) laughed in that (earthly) garden, (yet) thou art the rose of the garden of the spirit and the (spiritual) eye.

گر جدا از باغ آب و گل شدی ** لقمه گشتی اندر احیا آمدی 4180

If thou hast been parted from the garden of water and earth, (yet) thou hast become food in the mouth and hast entered into the living.

شو غذی و قوت و اندیشه‌ها ** شیر بودی شیر شو در بیشه‌ها

Become nutriment and strength and thoughts! (Formerly) thou wert milk (sap): (now) be a lion in the jungles!

از صفاتش رسته‌ای والله نخست ** در صفاتش باز رو چالاک و چست

By God, thou grewest from His (God's) attributes in the beginning: go back nimbly and fleetly into His attributes.

ز ابر و خورشید و ز گردون آمدی ** پس شدی اوصاف و گردون بر شدی

Thou camest from the cloud and the sun and the sky; then didst thou become (diverse) attributes and ascend to heaven.

آمدی در صورت باران و تاب ** می‌روی اندر صفات مستطاب

Thou camest in the form of rain and heat: thou wilt go into the goodly (Divine) attributes.