English    Türkçe    فارسی   

6
897-906

  • باز پندش داد باز او توبه کرد  ** عشق آمد توبه‌ی او را بخورد 
  • He admonished him once more, and once more he (Bilál) repented; (but) Love came and consumed his repentance.
  • توبه کردن زین نمط بسیار شد  ** عاقبت از توبه او بیزار شد 
  • There was much repenting of this sort, (till) at last he became quit of repentance,
  • فاش کرد اسپرد تن را در بلا  ** کای محمد ای عدو توبه‌ها 
  • And proclaimed (his faith) and yielded up his body to tribulation, crying, “O Mohammed, O enemy of vows of repentance,
  • ای تن من وی رگ من پر ز تو  ** توبه را گنجا کجا باشد درو  900
  • O thou with whom my body and (all) my veins are filled—how should there be room therein for repentance?—
  • توبه را زین پس ز دل بیرون کنم  ** از حیات خلد توبه چون کنم 
  • Henceforth I will banish repentance from this heart (of mine): how should I repent of the life everlasting?”
  • عشق قهارست و من مقهور عشق  ** چون شکر شیرین شدم از شور عشق 
  • Love is the All-subduer, and I am subdued by Love: by Love's bitterness I have been made sweet as sugar.
  • برگ کاهم پیش تو ای تند باد  ** من چه دانم که کجا خواهم فتاد 
  • O fierce Wind, before Thee I am (but) a straw: how can I know where I shall fall?
  • گر هلالم گر بلالم می‌دوم  ** مقتدی آفتابت می‌شوم 
  • Whether I am (stout as) Bilál or (thin as) the new moon (hilál), I am running on and following the course of Thy sun.
  • ماه را با زفتی و زاری چه کار  ** در پی خورشید پوید سایه‌وار  905
  • What has the moon to do with stoutness and thinness? She runs at the heels of the sun, like a shadow.
  • با قضا هر کو قراری می‌دهد  ** ریش‌خند سبلت خود می‌کند 
  • Any one who offers to make a settlement with (the Divine) destiny is mocking at his own moustache.