قطره‌‌ی دل را یکی گوهر فتاد ** کان به دریاها و گردونها نداد

Gönül katresine bir inci düştü ki o inci denizlere; feleklere bile verilmemiştir.

چند صورت آخر ای صورت پرست ** جان بی‌‌معنیت از صورت نرست‌‌

Ey surete tapan! Niceye dek suret kaygısı? Senin manasız canın suretten kurtulmadı gitti.

گر به صورت آدمی انسان بدی ** احمد و بو جهل خود یکسان بدی‌‌

Eğer insan, suretle insan olsaydı Ahmed’le Ebucehil müsavi olurdu.

نقش بر دیوار مثل آدم است ** بنگر از صورت چه چیز او کم است‌‌ 1020

Duvar üstüne yapılan insan resmi de insana benzer. Bak, sûret bakımından nesi eksik*

جان کم است آن صورت با تاب را ** رو بجو آن گوهر کمیاب را

O parlak resmin yalnız canı noksan. Yürü, o nadir bulunur cevheri ara;

شد سر شیران عالم جمله پست ** چون سگ اصحاب را دادند دست‌‌

Eshab-ı Kehf’in köpeğine el verilince, dünyadaki bütün aslanların başları alçaldı.

چه زیان استش از آن نقش نفور ** چون که جانش غرق شد در بحر نور

Canı, nur denizinde gark olduktan sonra ona, kötü ve çirkin suretin ne ziyanı var?

وصف صورت نیست اندر خامه‌‌ها ** عالم و عادل بود در نامه‌‌ها

Kalemler sureti övmezler. Kitaplara da adamın suretine ait vasıflar değil, “âlim, adalet sahibi” gibi zatına ait vasıflar yazılır.

عالم و عادل همه معنی است بس ** کش نیابی در مکان و پیش و پس‌‌ 1025

Bilgi ve adalet sahibi… Hep manadır, onları önde, artta, bir yerde bulamazsın,

می‌‌زند بر تن ز سوی لامکان ** می‌‌نگنجد در فلک خورشید جان‌‌

Zata ait sıfatlar Lâmekân elinden cana şûle vermektedir, can güneşi, göklere sığamaz” dedi.

ذکر دانش خرگوش و بیان فضیلت و منافع دانستن‌‌

Tavşanın bilgisi, bilginin fazileti ve faydaları