باز گو ای باز عرش خوش شکار ** تا چه دیدی این زمان از کردگار

باز گو ای باز عرش خوش شکار ** تا چه دیدی این زمان از کردگار 3750

Ey arşta hoş bir surette evlanıp duran doğan! Bu anda Tanrı’dan ne gördün? Açıkça söyle.

چشم تو ادراک غیب آموخته ** چشمهای حاضران بر دوخته‌‌

Senin gözün gayb idrakını öğrenmiştir. Orada bulunan başkalrının gözleriyse kapalıdır.

آن یکی ماهی همی‌‌بیند عیان ** و آن یکی تاریک می‌‌بیند جهان‌‌

Birisi ayı apaçık görür, öbürüyse dünyayı kapkaranlık.

و آن یکی سه ماه می‌‌بیند به هم ** این سه کس بنشسته یک موضع نعم‌‌

Diğer birisi de bir yerde üç tane ay görür. Evet, bu üç kişi bir yerde oturmuşlardır:

چشم هر سه باز و گوش هر سه تیز ** در تو آویزان و از من در گریز

Üçünün de gözü açık, kulakları duymakta… Fakat bunlar, senin eteğine yapışmışlardır, senin adamlarındır (Hallerini sen bilirsin), benden kaçıyorlar (ben bunları bilemem).

سحر عین است این عجب لطف خفی است ** بر تو نقش گرگ و بر من یوسفی است‌‌ 3755

Bu hal, acaba gabya mensup bir sihir mi, yoksa gizli bir lûtuf mu? Sende bir kurt sureti mi var, bende de Yusuf sureti mi?

عالم ار هجده هزار است و فزون ** هر نظر را نیست این هجده زبون‌‌

Âlem on sekiz bin, hattâ daha fazla olsa bunların on sekizi bile her göze görünmez.

راز بگشا ای علی مرتضی ** ای پس سوء القضاء حسن القضاء

Ey Aliyyel Mürtezâ, ey kötü kaza ve kaderden sonra güzel kaza ve kader, sırrı aç;

یا تو واگو آن چه عقلت یافته ست ** یا بگویم آن چه بر من تافته ست‌‌

Ya sen akılına geleni söyle, ya ben gönlüme doğanı söyleyeyim.

از تو بر من تافت چون داری نهان ** می‌‌فشانی نور چون مه بی‌‌زبان‌‌

Bu sır, senden parladı, bana vurdu; nasıl gizleyebilirim? Ay gibi, söylemeden nur saçmakta.