آن که او از آسمان باران دهد ** هم تواند کاو ز رحمت نان دهد

Gökten yağmur veren, rahmetiyle can vermeye kadirdir” dediler.

باز ترجیح‌‌نهادن شیر جهد را بر توکل‌‌

Aslanın yine çalışmayı tevekküle tercih etmesi

گفت شیر آری ولی رب العباد ** نردبانی پیش پای ما نهاد

Aslan dedi ki: “Evet ama kulların Tanrısı bizim ayağımızın önüne bir merdiven koydu.

پایه پایه رفت باید سوی بام ** هست جبری بودن اینجا طمع خام‌‌ 930

Dama doğru basamak basamak çıkmalı, burada Cebrî olmak ham tamahtır.

پای داری چون کنی خود را تو لنگ ** دست داری چون کنی پنهان تو چنگ‌‌

Ayağın var, nasıl olur da kendini topal edersin; elin var, neye pençeni saklarsın?

خواجه چون بیلی به دست بنده داد ** بی‌‌زبان معلوم شد او را مراد

Efendi, kölenin eline beli verince söylemeden dileği malûm olur.

دست همچون بیل اشارتهای اوست ** آخر اندیشی عبارتهای اوست‌‌

Bel gibi olan el de, Tanrı işaretlerindendir. Sonu düşünmek hassası da onun ibareleridir.

چون اشارتهاش را بر جان نهی ** در وفای آن اشارت جان دهی‌‌

Tanrı’nın işaretlerini canına nakşederek ve o işarete vefakârlık ederek can verirsen.

پس اشارتهای اسرارت دهد ** بار بر دارد ز تو کارت دهد 935

Sana nice sır işaretleri bahşeyler; senden yükü kaldırır, seni iş güç sahibi eder.

حاملی محمول گرداند ترا ** قابلی مقبول گرداند ترا

Şimdi yük altındasın; Tanrı seni yükler, bindirir… Şimdi onun emrini kabul etmektesin; sonra seni makbul eder.

قابل امر ویی قایل شوی ** وصل جویی بعد از آن واصل شوی‌‌

Şimdi onun emrini kabul etmişsin, sonra o emirleri söylersin. Şimdi vuslat arıyorsun, ondan sonra da vasıl olursun.