همچو ماه و آفتابی می‏پرم ** پرده‏های آسمانها می‏درم‏

Ay gibi güneş gibi uçup gök perdelerini aşarım.

روشنی عقلها از فکرتم ** انفطار آسمان از فطرتم‏ 1160

Akılların aydınlığı, benim fikrimden; göklerin halk edilmesi, benim yüzümdendir.

بازم و حیران شود در من هما ** جغد که بود تا بداند سر ما

Öyle bir doğanım ki Hüma bile bana hayran olur. Baykuş kim oluyor ki sırımı bilsin.

شه برای من ز زندان یاد کرد ** صد هزاران بسته را آزاد کرد

Padişah, benim kurtulmam için zindanı açtı, Yüz binlerce mahpusu azat etti.

یک دمم با جغدها دمساز کرد ** از دم من جغدها را باز کرد

Bir zamancağız beni baykuşlara hemdem etti de benim yüzümden baykuşları doğanlaştırdı.

ای خنک جغدی که در پرواز من ** فهم کرد از نیک بختی راز من‏

Ne mutlu o doğana ki uçuşuma uyar; talihi yâr olur da sırrımı anlar.

در من آویزید تا نازان شوید ** گر چه جغدانید شهبازان شوید 1165

Bana yapışın da doğan olun, baykuşsanız bile doğanlaşın!

آن که باشد با چنان شاهی حبیب ** هر کجا افتد چرا باشد غریب‏

Böyle bir padişaha sevgili olan nereye düşerse, düşsün, nasıl olur da garip olur.?

هر که باشد شاه دردش را دوا ** گر چو نی نالد نباشد بی‏نوا

Padişah kimin derdine derman olursa o, ney gibi feryat eder, sessiz sedasız kalmaz.

مالک ملکم نیم من طبل خوار ** طبل بازم می‏زند شه از کنار

Ben mülk sahibiyim, başkasının sofrasına oturup yemeğini yemiyorum. Padişah, uzaktan benim davulumu çalmakta, nöbetimi vurmakta.