ور نگون ساری سرت سوی زمین ** آفلی حق لا یحب الآفلین‏

ور نگون ساری سرت سوی زمین ** آفلی حق لا یحب الآفلین‏ 1815

Aksine olarak başını yere eğdin mi battın gitti, Hak “ Ben batanları sevmem” demiştir.

پرسیدن موسی علیه السلام از حق تعالی سر غلبه‏ی ظالمان‏

Musa Aleyhisselâm’ın Ulu Allah’tan zalimlerin galip gelmelerindeki sırrı sorması

گفت موسی ای کریم کارساز ** ای که یک دم ذکر تو عمر دراز

Musa, “Ey kerem sahibi, ey her işi yapan, ey bir an zikri, uzun bir ömre bedel olan Allah!

نقش کژمژ دیدم اندر آب و گل ** چون ملایک اعتراضی کرد دل‏

Bu balçık âleminde eğri büğrü bir iz gördüm. Gönül melekler gibi itiraz etti.

که چه مقصود است نقشی ساختن ** و اندر او تخم فساد انداختن‏

“Bir nakış yapıp ona fesat tohumunu ekmekteki maksat nedir?

آتش ظلم و فساد افروختن ** مسجد و سجده کنان را سوختن‏

Zulüm ve fesat ateşini alevlendirip mescidi de, secde edenleri de yakmakta ne hikmet var?

مایه‏ی خونابه و زردآبه را ** جوش دادن از برای لابه را 1820

Bir yalvarış için kan ve irin kaynağını coşturmak neden?” dedim.

من یقین دانم که عین حکمت است ** لیک مقصودم عیان و رویت است‏

Ben bunların aynı hikmet olduğunu biliyorum. Fakat maksadım, bu hikmetin büsbütün açığa çıkması ve benim açıkça görmem.

آن یقین می‏گویدم خاموش کن ** حرص رویت گویدم نه جوش کن‏

O yakîn bana “Sus” dediği halde görme hırsı “ hayır, coş!” demekte.

مر ملایک را نمودی سر خویش ** کاین چنین نوشی همی‏ارزد به نیش‏

Sen, Meleklere sırrını gösterdin. Böyle bir lezzet, kahır ve minhete değer!

عرضه کردی نور آدم را عیان ** بر ملایک گشت مشکلها بیان‏

Âdemin nurunu Meleklere açıkça arz ettin, müşküllerini halleyledin.