عقل را من آزمودم هم بسی ** زین سپس جویم جنون را مغرسی‏

Ben, birçok defalar aklı sınadım. Bundan sonra bir tarla arayacak, oraya delilik tohumu saçacağım!

به حیلت در سخن آوردن سائل آن بزرگ را که خود را دیوانه ساخته بود

Birisinin kendisini deli gösteren bir uluyu hile ile söyletmesi

آن یکی می‏گفت خواهم عاقلی ** مشورت آرم بدو در مشکلی‏

Birisi” Bir akıllı arıyorum, onunla meşverette bulunacağım, bir müşkülüm var, ona söyleyeceğim” dedi.

آن یکی گفتش که اندر شهر ما ** نیست عاقل جز که آن مجنون‏نما

Bu sözü duyan da “Şehrimizde kendisini deliliğe vuran birisi var, ondan başka akıllı yok.

بر نیی گشته سواره نک فلان ** می‏دواند در میان کودکان‏ 2340

İşte bir sopaya binmiş, çocuklarla beraber koşup duruyor.

صاحب رای است و آتش پاره‏ای ** آسمان قدر است و اختر باره‏ای‏

Rey ve tedbir sahibi, ateş parçası gibi bir adamdır. Kadri gök gibi yüce, yıldızlar yağdırıcı bir zattır.

فر او کروبیان را جان شده ست ** او در این دیوانگی پنهان شده ست‏

Kudreti, parlaklığı, Kerrûbilere can olmuştur. O, kendisini bu divanelikte gizlemiştir.” dedi.

لیک هر دیوانه را جان نشمری ** سر منه گوساله را چون سامری‏

Fakat her divaneyi kendine can sayma.. Sâmiri gibi buzağıya secde etme.

چون ولیی آشکارا با تو گفت ** صد هزاران غیب و اسرار نهفت‏

Bir veli sana gayb’a ait yüz binlerce şeyi, yüz binlerce sırrı apaçık söylese bile,

مر ترا آن فهم و آن دانش نبود ** واندانستی تو سرگین را ز عود 2345

Sen de o anlayış, o bilgi olmadıkça yine fışkıyı ödağacından ayırt edemezsin.

از جنون خود را ولی چون پرده ساخت ** مر و را ای کور کی خواهی شناخت‏

Veli, kendisine deliliği perde etti mi, ey kör, sen onu nasıl tanıyabilirsin?