ور تو گویی هم بدیها از وی است ** لیک آن نقصان فضل او کی است‏

ور تو گویی هم بدیها از وی است ** لیک آن نقصان فضل او کی است‏ 2535

Eğer sen kötülükler de ondandır dersen öyledir ama bundan onun kemaline noksan mı gelir ki?

آن بدی دادن کمال اوست هم ** من مثالی گویمت ای محتشم‏

Bu kötülük ihsanı da onun kemalindendir. Dinle ulu kişi, sana bir misal getireyim:

کرد نقاشی دو گونه نقشها ** نقشهای صاف و نقشی بی‏صفا

Meselâ ressam iki türlü resim yapar: Güzellerin resimleriyle, çirkin resimleri.

نقش یوسف کرد و حور خوش سرشت ** نقش عفریتان و ابلیسان زشت‏

Yusuf’un, yaratılışı güzel hurinin resmini de yapar, ifritlerin, çirkin iblislerin resmini de.

هر دو گونه نقش استادی اوست ** زشتی او نیست آن رادی اوست‏

İki türlü resim de onun üstatlığının eseridir. Bu, ressamın çirkinliğine delil olamaz, bilâkis üstatlığına delildir.

زشت را در غایت زشتی کند ** جمله زشتیها به گردش بر تند 2540

Çirkini gayet çirkin olarak yapar, o derecede ki bütün çirkinlikler, onun etrafında döner, örülür.

تا کمال دانشش پیدا شود ** منکر استادیش رسوا شود

Bu suretle de bilgisindeki kemal meydana gelir, üstatlığını inkâr eden rüsvay olur.

ور نداند زشت کردن ناقص است ** زین سبب خلاق گبر و مخلص است‏

Eğer çirkinin resmini yapmayı bilmezse ressam, nâkıstır. İşte bu yüzden Tanrı hem kâfirin yaratıcısıdır, hem müminin.

پس از این رو کفر و ایمان شاهدند ** بر خداوندیش و هر دو ساجدند

Bu yüzden küfür de Tanrılığına şahittir, iman da. İkisi de ona secde eder.

لیک مومن دان که طوعا ساجد است ** ز انکه جویای رضا و قاصد است‏

Fakat bil ki müminin secdesi dileyerektir. Çünkü mümin, Tanrı rızasını arar, maksadı onun rızasını almaktır.