کشت ایشان را که ما ترسیم از او ** ور خود این بر عکس کردی وای تو

Biz korkalım, ibret alalım diye onları kahretti. Ya aksi olsaydı vay haline!

بیان حال خود پرستان و ناشکران در نعمت وجود انبیا و اولیا علیهم السلام‏

Kendisine tapanların (peygamber ve velilerin Aleyhimüsselâm) varlıkları nimetken buna şükretmeyenlerin hali

هر ک از ایشان گفت از عیب و گناه ** وز دل چون سنگ وز جان سیاه‏

Peygamberlerden hangisi, suça, ayıba dair bir şey söylediyse taş gibi katı gönül’e, kapkara cana,

و ز سبک داری فرمان‏های او ** و ز فراغت از غم فردای او 3060

Allah fermanlarına ehemmiyet vermemeye, yarın ki ahret gününü düşünmeyip rahatça keyfine bakmaya,

و ز هوس و ز عشق این دنیای دون ** چون زنان مر نفس را بودن زبون‏

Bu aşağılık dünyaya heves etmeye, bu aşağılık dünyaya âşık, karılar gibi nefse zebun olmaya,

و آن فرار از نکته‏های ناصحان ** و آن رمیدن از لقای صالحان‏

Nasihat edenlerden kaçmaya, temiz kişilerle buluşmaktan çekinmeye,

با دل و با اهل دل بیگانگی ** با شهان تزویر و روبه‏شانگی‏

Gönül’e, gönül ehline karşı yabancı durmaya, padişahlara hile düzmeye, onlara karşı tilkilik yapmaya kalkışmaya,

سیر چشمان را گدا پنداشتن ** از حسدشان خفیه دشمن داشتن‏

Gözü tok kişileri yoksul sanmaya, onlara haset edip gizlice düşman olmaya dair söyledi.

گر پذیرد چیز تو گویی گداست ** ور نه گویی زرق و مکر است و دغاست‏ 3065

Onlardan biri verdiğin bir şeyi kabul ederse yoksul dersin, kabul etmezse riyakâr ve mürai!

گر در آمیزد تو گویی طامع است ** ور نه گویی در تکبر مولع است‏

İnsanlara karışırsa tamahkâr dersin. Karışmaz, çekingen davranırsa kibirli!

یا منافق‏وار عذر آری که من ** مانده‏ام در نفقه‏ی فرزند و زن‏

Yahut da münafıklar gibi “Çoluğun, çocuğun nafakasını kazanmaya uğraşıyorum,