دوزخ و جنت همه اجزای اوست ** هر چه اندیشی تو او بالای اوست‏

Cennet, cehennem... Hepsi onun cüzileri. Ne düşünürsen, O, o düşünceden de üstün.

هر چه اندیشی پذیرای فناست ** آن که در اندیشه ناید آن خداست‏

Ne düşünüyorsan yokluk kabul eder, fakat düşünceye sığmayan yok mu? İşte Allah odur.

بر در این خانه گستاخی ز چیست ** گر همی‏دانند کاندر خانه کیست‏

İçinde kim olduğunu biliyorsa, evin kapısındaki küstahlık neden?

ابلهان تعظیم مسجد می‏کنند ** در جفای اهل دل جد می‏کنند

Ahmaklar Mescidi ulular da, gönül ehlinin gönlünü yıkmaya çalışır.

آن مجاز است این حقیقت ای خران ** نیست مسجد جز درون سروران‏ 3110

Hâlbuki o mecazidir be eşekler, bu hakikat. Uluların gönülden başka Mescidi yoktur.

مسجدی کان اندرون اولیاست ** سجده‏گاه جمله است آن جا خداست‏

Herkesin secdegâhı olan velilerin gönül mescitlerinde Allah vardır.

تا دل مرد خدا نامد به درد ** هیچ قومی را خدا رسوا نکرد

Allah erinin gönlü derde düşmedikçe Allah, hiçbir milleti rüsvay etmemiştir.

قصد جنگ انبیا می‏داشتند ** جسم دیدند آدمی پنداشتند

Peygamberlerle savaşa girişenler, onları cisim görüp kendileri gibi insan sanmışlardır.

در تو هست اخلاق آن پیشینیان ** چون نمی‏ترسی که تو باشی همان‏

Sende o ilk gelenlerin ahlâkı var. Nasıl oluyor da sen de onlar gibi helâk olmaktan korkmuyorsun?

آن نشانیها همه چون در تو هست ** چون تو زیشانی کجا خواهی برست‏ 3115

Onlardaki nişanelerin hepsi sende de var. Mademki onlardansın, nerde kurtulacaksın?

قصه‏ی جوحی و آن کودک که پیش جنازه‏ی پدر خویش نوحه می‏کرد

Cuha ile babasının cenazesi önünde feryat eden çocuk