کم نگردد فضل استاد از علو ** گر الف چیزی ندارد گوید او

Üstat “ Elifte bir şey yok” dese fazileti eksilmez, yücelikten düşmez.

از پی تعلیم آن بسته دهن ** از زبان خود برون باید شدن‏

Henüz söz bilmez cahile bir şeyler öğretmek için kendi dilini terk etmek,

در زبان او بباید آمدن ** تا بیاموزد ز تو او علم و فن‏

Onun dilince konuşmak gerek. Ancak bu suretle senden bir bilgi, bir fen öğrenebilir.

پس همه خلقان چو طفلان وی‏اند ** لازم است این پیر را در وقت پند

Bütün halk da şeyhin çocukları mesabesindedir. Nasihat verdiği zaman pîre, onların seviyesine inmek lâzım”

کفر را حد است و اندازه بدان ** شیخ و نور شیخ را نبود کران‏ 3320

Küfrün de bir haddi, hududu var. Fakat şeyhe ve şeyhin nuruna bir kenar, bir had yok!

پیش بی‏حد هر چه محدود است لاست ** کل شی‏ء غیر وجه الله فناست‏

Haddi hududu olmayanın yanında mahdut olan şey, yok demektir. Allah’tan başka her şey fanidir.

کفر و ایمان نیست آن جایی که اوست ** انکه او مغز است و این دو رنگ و پوست‏

Onun bulunduğu yerde ne küfür var, ne iman. Çünkü o içtir, küfürle imansa deri.

این فناها پرده‏ی آن وجه گشت ** چون چراغ خفیه اندر زیر طشت‏

Bu yokluklar, yüze perdedir. O, leğen altında gizli ışığa benzer.

پس سر این تن حجاب آن سر است ** پیش آن سر این سر تن کافر است‏

Hulâsa bu ten başı, o başa perdedir. O başın önünde bu ten başı kesilmiş gibidir, bir şeye yaramaz.

کیست کافر غافل از ایمان شیخ ** چیست مرده بی‏خبر از جان شیخ‏ 3325

Kâfir kimdir? Şeyhin imanından gafil olan. Ölü kimdir? Şeyhin canından haberdar olmayan!