بهر آن لطفی که حقت بر گزید ** کرد بر تو علم لوح کل پدید

Tanrı seni seçti, Levih’teki bilgiyi sana gösterdi. O lütuf hakkı için vazgeç benden.

تا ملایک را معلم آمدی ** دایما با حق مکلم آمدی

Tanrı ihsanı ile meleklere hoca oldun. Daima Tanrı ile konuşmadasın.

که سفیر انبیا خواهی بدن ** تو حیات جان وحیی نی بدن 1565

Peygamberlerin de elçisi olacaksın. Sen vahiy canının hayatısın bedeni değil.

بر سرافیلت فضیلت بود از آن ** کو حیات تن بود تو آن جان

İsrafil bedenlere can verir, sen cana can verirsin. O yüzden İsrafil’den üstünsün.

بانگ صورش نشات تن‌ها بود ** نفخ تو نشو دل یکتا بود

O, sur’u üfürür, bedenlere can gelir. Senin nefesin mücerret gönüllere can bağışlar.

جان جان تن حیات دل بود ** پس ز دادش داد تو فاضل بود

Bedendeki canın canı, gönlün diriliğidir. Şu halde senin ihsanın, İsrafil’in ihsanından üstündür.

باز میکائیل رزق تن دهد ** سعی تو رزق دل روشن دهد

Sonra Mikâil bedenlere fizik verir. Senin çalışmansa aydın gönlü rızıklandırır.

او بداد کیل پر کردست ذیل ** داد رزق تو نمی‌گنجد به کیل 1570

O kile vergisiyle eteğini doldurmuştur. Senin rızkınsa kileye sığmaz.

هم ز عزرائیل با قهر و عطب ** تو بهی چون سبق رحمت بر غضب

Kahır ve şiddet sahibi Azrail’den de üstünsün. Rahmetin, gazaptan fazla ve üstün olduğu gibi.

حامل عرش این چهارند و تو شاه ** بهترین هر چهاری ز انتباه

Arşı bu dördü taşırlar. Sen bunların padişahısın. Hakikatte uyanıklık bakımından dördünün en yücesi en üstünüsün.