گشت پیدا گفت بابا چیست این ** من نگفتم که ازو دوری گزین
Artık iyiden iyiye belli oldu. Babası dedi ki: Bu ne? Ben sana ondan kendini koru demedim mi?
این وصیتهای من خود باد بود ** که نکردت پند و وعظم هیچ سود
Öğütlerim, yelmiydi ki hiç sana tesir etmedi?
گفت بابا چون کنم پرهیز من ** آتش و پنبه‌ست بی‌شک مرد و زن
Kız, baba dedi, nasıl tahammül edeyim? Erkekle kadın, şüphe yok ki ateşle pamuk.
پنبه را پرهیز از آتش کجاست ** یا در آتش کی حفاظست و تقاست 3730
Pamuk, ateşten nasıl çekinebilir? Yahut da ateş nasıl olur da pamuğu yakmaz, çekinir?
گفت من گفتم که سوی او مرو ** تو پذیرای منی او مشو
Babası dedi ki: A kızım, ben sana onun yanına gitme demedim. Yalnız menisinden kendini koru dedim.
در زمان حال و انزال و خوشی ** خویشتن باید که از وی در کشی
Tam zevk anında onun beli gelirken kendini çekmeliydin.
گفت کی دانم که انزالش کیست ** این نهانست و بغایت دوردست
Kız, peki, beli ne vakit gelecek, ben ne bileyim? Bu, pek gizli bir şey, anlaşılmaz ki dedi.
گفت چشمش چون کلاپیسه شود ** فهم کن که آن وقت انزالش بود
Babası, gözleri süzüldü mü anla ki beli geliyor deyince,
گفت تا چشمش کلاپیسه شدن ** کور گشتست این دو چشم کور من 3735
Kız dedi: Onun gözü süzülünceye kadar benim bu iki gözüm de kör oluyor a baba!
نیست هر عقلی حقیری پایدار ** وقت حرص و وقت خشم و کارزار
Her bayağı akıl, hırs ve öfke zamanı, yerinde durmaz ki!
وصف ضعیف دلی و سستی صوفی سایه پرورد مجاهده ناکرده درد و داغ عشق ناچشیده به سجده و دست‌بوس عام و به حرمت نظر کردن و بانگشت نمودن ایشان کی امروز در زمانه صوفی اوست غره شده و بوهم بیمار شده هم‌چون آن معلم کی کودکان گفتند کی رنجوری و با این وهم کی من مجاهدم مرا درین ره پهلوان می‌دانند با غازیان به غزا رفته کی به ظاهر نیز هنر بنمایم در جهاد اکبر مستثناام جهاد اصغر خود پیش من چه محل دارد خیال شیر دیده و دلیریها کرده و مست این دلیری شده و روی به بیشه نهاده به قصد شیر و شیر به زبان حال گفته کی کلا سوف تعلمون ثم کلا سوف تعلمون
Nefsiyle savaşmamış, aşk derdi çekmemiş, gölgede yetişmiş, yalnız halkın kendisine secde etmesini, elini öpmesini, hürmetle bakıp "işte zamanede sofi budur" diye parmakla göstermesini dilediğinden sofilik yoluna girmiş biri vardı. Çocukların, sen hastasın diyerek hasta ettikleri muallim gibi bu da kendine gururlanıp vehimle hasta olarak ben cihat eriyim, bu yolda bana pehlivan diyorlar. Büyük savaşta eşim yoktur, küçük savaş bence nedir ki! Gazilerle savaşa gidip zahiren de hünerler göstermeliyim dedi ve savaşa gitti, ve savaşta yüreksizlik ve gevşeklik gösterdi. Âdeta aslanın hayalini görmüş, erlikler göstermiş, bu erliklerle sarhoş olup ormana aslan avlamaya gitmişti. Halbuki aslan hal diliyle ona diyordu ki: "Öyle değil.. Yakında bilir anlar., sonra yine yakında bilir, anlarsınız."