عفو کن زین بندگان تن‌پرست ** عفو از دریای عفو اولیترست

عفو کن زین بندگان تن‌پرست ** عفو از دریای عفو اولیترست 4175

Bedene tapan şu kullarını affet. Af denizinin af edişi, yerinde bir iştir.

عفو خلقان هم‌چو جو و هم‌چو سیل ** هم بدان دریای خود تازند خیل

Halkı ırmak gibi, sel gibi affet, yıka, ant, kendi denizine daldır, temizle.

عفوها هر شب ازین دل‌پاره‌ها ** چون کبوتر سوی تو آید شها

Aflar, her gece şu gönülden çıkar, güvercinler gibi sana uçar, ulaşır.

بازشان وقت سحر پران کنی ** تا به شب محبوس این ابدان کنی

Seher çağı yine onları uçurur, geceye kadar şu bedenlere hapsedersin.

پر زنان بار دگر در وقت شام ** می‌پرند از عشق آن ایوان و بام

Yine akşam çağı, o sayvanın, o damın aşkı ile kanat çırparak uçarlar.

تا که از تن تار وصلت بسکلند ** پیش تو آیند کز تو مقبلند 4180

Bedenden vuslat ipini kopardılar mı sana senin huzuruna gelirler. Çünkü senden ikbal ve devlete erişmişlerdir.

پر زنان آمن ز رجع سرنگون ** در هوا که انا الیه راجعون

Baş aşağı geri dönmeden emin olarak "Biz, şüphe yok rabbimize dönenleriz" diye havada kanat çırparlar.

بانگ می‌آید تعالوا زان کرم ** بعد از آن رجعت نماند از حرص و غم

O keremden de "Gelin, yücelin" diye ses gelir, O dönüşten sonra artık o hırs, o keder kalmaz..

بس غریبیها کشیدیت از جهان ** قدر من دانسته باشید ای مهان

Alemde çok gariplikler çektiniz. Ey ulular, kadrini bilin.

زیر سایه‌ی این درختم مست ناز ** هین بیندازید پاها را دراز

Bu ağacın gölgesinde nazla sarhoş olarak ayaklarınızı uzatınız.