چون فطامش شد بگفتم با پری ** تا در آموزید نطق و داوری

Sütten kesilince bir periye, ona söz söylemeyi öğret dedim, öğretti.

پرورش دادم مر او را زان چمن ** کی بگفت اندر بگنجد فن من 4835

Onu, o yeşillikte yetiştirdim, besledim. Benim hünerim, sanatım hiç söze sığar mı?

داده من ایوب را مهر پدر ** بهر مهمانی کرمان بی‌ضرر

Ben, zararsız kurtları Eyüb'e konuk ettim, kendisine de onlara karşı baba sevgisi verdim.

داده کرمان را برو مهر ولد ** بر پدر من اینت قدرت اینت ید

Kurtlar da evlâdın babasını sevmesi gibi onu severlerdi. Onlara da bu sevgiyi verdim, tşte sana kudret, işte sana güç!

مادران را داب من آموختم ** چون بود لطفی که من افروختم

Analara analık edebini ben öğrettim. Artık düşün, benim yakıp aydınlattığım lütuf nasıl olur?

صد عنایت کردم و صد رابطه ** تا ببیند لطف من بی‌واسطه

Yüzlerce inayetlerde bulundum, yüzlerce alâkalar yarattım, bu suretle benim lûtfumu vasıtasız olarak görsün dedim.

تا نباشد از سبب در کش‌مکش ** تا بود هر استعانت از منش 4840

Görsün de sebep yüzünden savaşlara, çekişmelere düşmesin; her yardımı, ancak benden beklesin.

ورنه تا خود هیچ عذری نبودش ** شکوتی نبود ز هر یار بدش

Bana karşı hiçbir özrü olmasın, her kötü dosttan şikâyetlenmesin dedim.

این حضانه دید با صد رابطه ** که بپروردم ورا بی‌واسطه

Bu yüzlerce alâkayla beslenmeyi, yetişmeyi gördü. Onu vasıtasız olarak nasıl besledim, anladı, bildi.

شکر او آن بود ای بنده‌ی جلیل ** که شد او نمرود و سوزنده‌ی خلیل

Ey ulu Tanrı'nın kulu, buna karşılık şükrane olarak Nemrut oldu, Halil'i yakmaya kalkıştı.