-
لیک شهوت بنده‌ی پاکان بود ** زر نسوزد زانک نقد کان بود
- Fakat şehvet, pak kişilere kuldur... Halis altını ateş yakmaz!
-
کافران قلب‌اند و پاکان هم‌چو زر ** اندرین بوته درند این دو نفر 820
- Kâfirler kalptır, temiz kişilerse altına benzerler. Her iki kısım da bu potanın içindedir.
-
قلب چون آمد سیه شد در زمان ** زر در آمد شد زری او عیان
- Potaya kalp olan girdi mi hemen kararır... Altın girdi mi altınlığı belli olur.
-
دست و پا انداخت زر در بوته خوش ** در رخ آتش همی خندد رگش
- Altın, elini kolunu açar da potaya atılır, ateş içinde hoş bir surette gülümser durur!
-
جسم ما روپوش ما شد در جهان ** ما چو دریا زیر این که در نهان
- Âlemde cismimiz, bizim yüzümüzü örtmektedir... Biz, samanla örtülü deniz gibiyiz!
-
شاه دین را منگر ای نادان بطین ** کین نظر کردست ابلیس لعین
- Din padişahına toprak diye bakma a bilgisiz! Melûn Şeytan da Âdem’e bu bakışla bakmıştı.
-
کی توان اندود این خورشید را ** با کف گل تو بگو آخر مرا 825
- Sen söyle bana bakayım... Hiç bu güneş, balçıkla sıvanabilir mi?
-
گر بریزی خاک و صد خاکسترش ** بر سر نور او برآید بر سرش
- Nura yüzlerce toz toprak döksen yine görünür, yine baş gösterir, parlar!
-
که کی باشد کو بپوشد روی آب ** طین کی باشد کو بپوشد آفتاب
- Saman da nedir ki suyun yüzünü örtsün! Toprak da kim oluyor ki güneşi kapatabilsin!
-
خیز بلقیسا چو ادهم شاه‌وار ** دود ازین ملک دو سه روزه بر آر
- Kalk ey Belkıs, Ethem gibi padişâhcasına şu iki üç günlük saltanat dumanını dağıt!
-
باقی قصه‌ی ابراهیم ادهم قدس‌الله سره
- Allah sırrını kutlasın, İbrahim Edhem’in arta kalan hikâyesi
-
بر سر تختی شنید آن نیک‌نام ** طقطقی و های و هویی شب ز بام
- O iyi adlı, iyi sanlı padişah, bir gece tahtında otururken damda bir tıkırtı, bir hay huy duydu.
-
گامهای تند بر بام سرا ** گفت با خود این چنین زهره کرا 830
- Sarayın damında sert sert adımlar atılıyordu... Kendi kendine kimin ne haddine dedi.
-
بانگ زد بر روزن قصر او که کیست ** این نباشد آدمی مانا پریست
- Sarayın penceresinden “Kim o... bu, insan olamaz, peri olmalı herhalde” diye seslendi.
-
سر فرو کردند قومی بوالعجب ** ما همی گردیم شب بهر طلب
- Hiç görülmemiş bir bölük halk, damdan başlarını indirdiler... Dediler ki: Kaybımız var, gece vakti onu arayıp duruyoruz.
-
هین چه می‌جویید گفتند اشتران ** گفت اشتر بام بر کی جست هان
- İbrahim Edhem “Ne arıyorsunuz?” dedi. Dediler ki: Develerimizi! İbrahim Edhem “Damda deve arandığını kim görmüş?” deyince,
-
پس بگفتندش که تو بر تخت جاه ** چون همی جویی ملاقات اله
- Dediler ki: “Peki... Öyleyse sen taht üstünde oturur, padişahlık ederken Allah’ı bulmayı nasıl arıyor, nasıl umuyorsun?”
-
خود همان بد دیگر او را کس ندید ** چون پری از آدمی شد ناپدید 835
- İşte bu oldu, bundan sonra bir daha İbrahim Edhem’i kimse görmedi... Peri gibi insanların gözünden kayboldu!
-
معنی‌اش پنهان و او در پیش خلق ** خلق کی بینند غیر ریش و دلق
- Kendisi, halkın gözü önündeydi ama manası gizliydi... Halk, sakaldan, hırkadan başka neyi görür ki?
-
چون ز چشم خویش و خلقان دور شد ** هم‌چو عنقا در جهان مشهور شد
- Kendi gözünden de kayboldu, halkın gözünden de... İşte ondan sonra zümrüdü anka gibi âlemde meşhur oldu.
-
جان هر مرغی که آمد سوی قاف ** جمله‌ی عالم ازو لافند لاف
- Hangi kuşun canı, Kaf dağına geldiyse bütün âlem onu söyler, ondan bahseder.
-
چون رسید اندر سبا این نور شرق ** غلغلی افتاد در بلقیس و خلق
- Bu doğu nuru da Sebe’e vurunca Belkıs’a da, oradaki halka da bir velveledir düştü!
-
روحهای مرده جمله پر زدند ** مردگان از گور تن سر بر زدند 840
- Ölmüş ruhların hepsi dirildiler, kanat çırptılar... Öldüler, ten mezarlarından başkaldırdılar!
-
یک دگر را مژده می‌دادند هان ** نک ندایی می‌رسد از آسمان
- Birbirlerine “Bak... Gökten bir sestir geldi” diye müjde vermeye başladılar.
-
زان ندا دینها همی‌گردند گبز ** شاخ و برگ دل همی گردند سبز
- O sesten dinler gürbüzleşti... Gönüllerin dalları, yaprakları yeşerdi!
-
از سلیمان آن نفس چون نفخ صور ** مردگان را وا رهانید از قبور
- Süleyman’dan gelen o nefes, Sur üfürülmüş gibi ölüleri mezarlarından kurtardı.