English    Türkçe    فارسی   

1
114-123

  • Whilst the pen was making haste in writing, it split upon itself as soon as it came to Love.
  • چون قلم اندر نوشتن می‌‌شتافت ** چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت‌‌
  • In expounding it (Love), the intellect lay down (helplessly) like an ass in the mire: it was Love (alone) that uttered the explanation of love and loverhood. 115
  • عقل در شرحش چو خر در گل بخفت ** شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت‌‌
  • The proof of the sun is the sun (himself): if thou require the proof, do not avert thy face from him!
  • آفتاب آمد دلیل آفتاب ** گر دلیلت باید از وی رو متاب‌‌
  • If the shadow gives an indication of him, the sun (himself) gives spiritual light every moment.
  • از وی ار سایه نشانی می‌‌دهد ** شمس هر دم نور جانی می‌‌دهد
  • The shadow, like chat in the night-hours, brings sleep to thee; when the sun rises the moon is cloven asunder.
  • سایه خواب آرد ترا همچون سمر ** چون بر آید شمس انشق القمر
  • There is nothing in the world so wondrous strange as the Sun, the everlasting spiritual Sun which hath no yesterday.
  • خود غریبی در جهان چون شمس نیست ** شمس جان باقیی کش امس نیست‌‌
  • Although the external sun is unique, still it is possible to imagine one resembling it; 120
  • شمس در خارج اگر چه هست فرد ** می‌‌توان هم مثل او تصویر کرد
  • But the Sun by which the aether was brought into existence hath no peer.
  • شمس جان کاو خارج آمد از اثیر ** نبودش در ذهن و در خارج نظیر
  • Where is room in the imagination for His essence, that the like of Him should come into the imagination?
  • در تصور ذات او را گنج کو ** تا در آید در تصور مثل او
  • When news arrived of the face of Shamsu’ddín (the Sun of the Religion), the sun of the fourth heaven drew in its head (hid itself for shame).
  • چون حدیث روی شمس الدین رسید ** شمس چارم آسمان سر در کشید