How is every (kind of) observance acceptable to them?—for they have come from the Sublime Palace.
هر ادبشان کی همی‌آید پسند ** کامدند ایشان ز ایوان بلند
They are not beggars, that they should be grateful to you, O impostor, for every service.3610
نه گدایانند کز هر خدمتی ** از تو دارند ای مزور منتی
But, O (thou who art the) inmost consciousness (of God), notwithstanding (their) lack of desire (to hear thy message), scatter the (Divine) Sultan's charity: do not withhold it!
لیک با بی‌رغبتیها ای ضمیر ** صدقه‌ی سلطان بیفشان وا مگیر
O heavenly Messenger, do not regard the disgusted ones and let thy horse bound onward!
اسپ خود را ای رسول آسمان ** در ملولان منگر و اندر جهان
Blest is the Turcoman who lays contention aside and whose horse gallops into the moat of fire—
فرخ آن ترکی که استیزه نهد ** اسپش اندر خندق آتش جهد
(Who) makes his horse so hot (in the race) that it seeks to mount to the zenith of the sky;
گرم گرداند فرس را آنچنان ** که کند آهنگ اوج آسمان
(Who) has shut his eyes to other (than God) and to jealousy; (who), like fire, has consumed (both) dry and wet.3615
چشم را از غیر و غیرت دوخته ** همچو آتش خشک و تر را سوخته
If repentance find fault with him, he first sets fire to repentance.
گر پشیمانی برو عیبی کند ** آتش اول در پشیمانی زند
Verily, repentance does not spring forth from non-existence (does not show itself at all), when it sees the ardour of him whose presence brings fortune.
خود پشیمانی نروید از عدم ** چون ببیند گرمی صاحب‌قدم
How every animal knows the smell of its enemy and takes precaution. The folly and perdition of him that is the enemy of that One against whom precaution is impossible, and flight is impossible, and resistance is impossible.
شناختن هر حیوانی بوی عدو خود را و حذر کردن و بطالت و خسارت آنکس کی عدو کسی بود کی ازو حذر ممکن نیست و فرار ممکن نی و مقابله ممکن نی
The horse, though it is an animal, knows the roar and smell of the lion except in rare instances;
اسپ داند بانگ و بوی شیر را ** گر چه حیوانست الا نادرا