One mouth is wailing unto you: it lets (many) a shrill note fall on the air;
یک دهان نالان شده سوی شما ** های هویی در فکنده در هوا
But every one who hath insight knows that the lamentation (issuing) at this end is (inspired) from that end.
لیک داند هر که او را منظرست ** که فغان این سری هم زان سرست
The noise of this reed is from his breaths: the spirit's outcry is from his outcry.2005
دمدمه‌ی این نای از دمهای اوست ** های هوی روح از هیهای اوست
If the reed had no converse with his lip, the reed would not fill the world with (music sweet as) sugar.
گر نبودی با لبش نی را سمر ** نی جهان را پر نکردی از شکر
With whom hast thou slept and from what (whose) side hast thou risen, that thou art so full of agitation, like the sea?
با کی خفتی وز چه پهلو خاستی ** که چنین پر جوش چون دریاستی
Or hast thou recited (the words of the Prophet), “I pass the night with my Lord,” and plunged into the heart of the sea of fire?
یا ابیت عند ربی خواندی ** در دل دریای آتش راندی
The shout (of God), “O fire, be cool,” became a protection to thy spirit, O exemplar (for all).
نعره‌ی یا نار کونی باردا ** عصمت جان تو گشت ای مقتدا
O Radiance of God, Husám (Sword) religious and spiritual, how can a sun be daubed over with clay?2010
ای ضیاء الحق حسام دین و دل ** کی توان اندود خورشیدی به گل
These lumps of clay (thy detractors) attempted (in vain) to cover up thy sun.
قصد کردستند این گل‌پاره‌ها ** که بپوشانند خورشید ترا
The rubies in the mountain's heart are brokers (advertisers) of thee; the orchards in (their) laughter (full-blown beauty) are filled to the brim with thee.
در دل که لعلها دلال تست ** باغها از خنده مالامال تست