English    Türkçe    فارسی   

6
878-887

  • I too, for the merciful Lord's sake and in hope of Him, am drumming the sahúr-call at the gate.”
  • من هم از بهر خداوند غفور  ** می‌زنم بر در به اومیدش سحور 

  • (If) you want a customer from whom you will get gold, how should there be a better customer than God, O (my) heart?
  • مشتری خواهی که از وی زر بری  ** به ز حق کی باشد ای دل مشتری 

  • He buys a dirty bag from your (stock of) goods, and gives (you in return) an inner light that borrows (its splendour from Himself). 880
  • می‌خرد از مالت انبانی نجس  ** می‌دهد نور ضمیری مقتبس 

  • He receives the (dissolving) ice of this mortal body, and gives a kingdom beyond our imagination.
  • می‌ستاند این یخ جسم فنا  ** می‌دهد ملکی برون از وهم ما 

  • He receives a few tear-drops, and gives a Kawthar (so delicious) that sugar shows jealousy (of its sweetness).
  • می‌ستاند قطره‌ی چندی ز اشک  ** می‌دهد کوثر که آرد قند رشک 

  • He receives sighs full of melancholy and vaporous gloom, and gives for every sigh a hundred gainful dignities.
  • می‌ستاند آه پر سودا و دود  ** می‌دهد هر آه را صد جاه سود 

  • Because of the wind of sighs that drove onward the tearful cloud, He hath called a Khalíl (Abraham) awwáh (sighful).
  • باد آهی که ابر اشک چشم راند  ** مر خلیلی را بدان اواه خواند 

  • Hark, sell your old rags in this brisk incomparable market, and receive the sterling (real and genuine) kingdom (in exchange). 885
  • هین درین بازار گرم بی‌نظیر  ** کهنه‌ها بفروش و ملک نقد گیر 

  • And if any doubt and suspicion waylay (assail) you, rely upon the (spiritual) traders, (namely), the prophets.
  • ور ترا شکی و ریبی ره زند  ** تاجران انبیا را کن سند 

  • Inasmuch as the (Divine) Emperor increased their fortune exceedingly, no mountain can carry their merchandise.
  • بس که افزود آن شهنشه بختشان  ** می‌نتاند که کشیدن رختشان 

  • The Story of Bilál's crying “One! One!” in the heat of the Hijáz, from his love for Mustafá (Mohammed), on whom be peace, in the forenoons when his master, (impelled) by Jewish fanaticism, used to flog him with a thorny branch under the (blazing) sun of the Hijáz; and how at (each) blow the blood spurted from Bilál's body, and (the words) “One! One!” escaped (from his lips) involuntarily, just as sobs escape involuntarily from others stricken with grief, because he was (so) full of the passion of love (that) there was no room for any care about relieving the pain of the thorns to enter (his heart). (His case was) like (that of) Pharaoh's magicians and Jirjís and others (who are) innumerable and beyond computation.
  • قصه‌ی احد احد گفتن بلال در حر حجاز از محبت مصطفی علیه‌السلام در آن چاشتگاهها کی خواجه‌اش از تعصب جهودی به شاخ خارش می‌زد پیش آفتاب حجاز و از زخم خون از تن بلال برمی‌جوشید ازو احد احد می‌جست بی‌قصد او چنانک از دردمندان دیگر ناله جهد بی‌قصد زیرا از درد عشق ممتلی بود اهتمام دفع درد خار را مدخل نبود هم‌چون سحره‌ی فرعون و جرجیس و غیر هم لایعد و لا یحصی