English    Türkçe    فارسی   

3
2073-2097

  • At that very hour my spirit was freed from hours (of Time); (I say ‘freed’) because hours make the young old.”
  • هم در آن ساعت ز ساعت رست جان ** زانک ساعت پیر گرداند جوان

  • All changes have arisen from the hours: he that is freed from the hours is freed from change.
  • جمله تلوینها ز ساعت خاستست ** رست از تلوین که از ساعت برست

  • When for an hour you escape from the hours, relation abides not: you become familiar with that which is without relation. 2075
  • چون ز ساعت ساعتی بیرون شوی ** چون نماند محرم بی‌چون شوی

  • The hours are not acquainted with hourlessness (timelessness), because for him (who is conscious of time) there is no way thither except bewilderment.
  • ساعت از بی‌ساعتی آگاه نیست ** زانکش آن سو جز تحیر راه نیست

  • In this world of search and seeking every set of people have been tied in the stable peculiar to them,
  • هر نفر را بر طویله خاص او ** بسته‌اند اندر جهان جست و جو

  • And over each stable a trainer has been appointed; save by (his) permission no recalcitrant comes (into another place).
  • منتصب بر هر طویله رایضی ** جز بدستوری نیاید رافضی

  • If, from vain desire, he should break away from the stable and intrude into the stable of others,
  • از هوس گر از طویله بسکلد ** در طویله دیگران سر در کند

  • At once the nimble and goodly stablemen seize the corner of his halter and drag (him back). 2080
  • در زمان آخرجیان چست خوش ** گوشه‌ی افسار او گیرند و کش

  • O cunning one, if you behold not your keepers, behold your choice (and perceive that it is) involuntary.
  • حافظان را گر نبینی ای عیار ** اختیارت را ببین بی اختیار

  • You are making a choice, and your hands and feet are loosed: why (then) are you imprisoned, why?
  • اختیاری می‌کنی و دست و پا ** بر گشادستت چرا حسبی چرا

  • You have betaken yourself to denying (the action of) the keeper: you have called it ‘threats of the fleshly soul.’
  • روی در انکار حافظ برده‌ای ** نام تهدیدات نفسش کرده‌ای

  • How Daqúqí went forward to act as Imám.
  • پیش رفتن دقوقی رحمة الله علیه به امامت

  • This discourse hath no end. “Run quickly! Hark, the (time for) prayer is come. Go forward, O Daqúqí!
  • این سخن پایان ندارد تیز دو ** هین نماز آمد دقوقی پیش رو

  • O unique one, come, perform the twofold (genuflexion), that Time may be adorned by thee. 2085
  • ای یگانه هین دوگانه بر گزار ** تا مزین گردد از تو روزگار

  • O (thou who art a) clear-sighted Imám (precentor), the leader in the ritual prayer must always be clear-sighted.”
  • ای امام چشم‌روشن در صلا ** چشم روشن باید ایدر پیشوا

  • According to the religious Law it is objectionable, O worthy (reader), to put forward a blind man in the office of Imám.
  • در شریعت هست مکروه ای کیا ** در امامت پیش کردن کور را

  • Though he know the Qur’án by heart and be quick and learned in divinity, the clear-sighted man is superior, even if he be a fool.
  • گرچه حافظ باشد و چست و فقیه ** چشم‌روشن به وگر باشد سفیه

  • The blind man has no (means of) abstention from filth: the eye is the source of abstention and precaution.
  • کور را پرهیز نبود از قذر ** چشم باشد اصل پرهیز و حذر

  • He does not see the dirt in passing by. May no true believer have blind eyes! 2090
  • او پلیدی را نبیند در عبور ** هیچ مومن را مبادا چشم کور

  • The man outwardly blind is in outward (material) filthiness; the man inwardly blind is in inward (spiritual) filthiness.
  • کور ظاهر در نجاسه‌ی ظاهرست ** کور باطن در نجاسات سرست

  • This outward filthiness may be removed by some water; that inward filthiness (gradually) increases.
  • این نجاسه‌ی ظاهر از آبی رود ** آن نجاسه‌ی باطن افزون می‌شود

  • It cannot be washed away save by water of the eye (tears), when (once) the inward filthinesses have become manifest.
  • جز بب چشم نتوان شستن آن ** چون نجاسات بواطن شد عیان

  • Since God has called the infidel “filth,” that filthiness is not on his outward part.
  • چون نجس خواندست کافر را خدا ** آن نجاست نیست بر ظاهر ورا

  • The infidel's outward part is not defiled by this (outward filth); that filthiness is in (his) disposition and religion. 2095
  • ظاهر کافر ملوث نیست زین ** آن نجاست هست در اخلاق و دین

  • The smell of this (outward filth comes (extends to a distance of) twenty paces; but the smell of that (inward) filth (reaches) from Rayy to Damascus;
  • این نجاست بویش آید بیست گام ** و آن نجاست بویش از ری تا بشام

  • Nay, its smell goes up to the heavens and mounts to the brain of the houris and Rizwán.
  • بلک بویش آسمانها بر رود ** بر دماغ حور و رضوان بر شود