English    Türkçe    فارسی   

3
3420-3444

  • Advancing with open breast and naked body, he would throw himself into the sword-bearing ranks. 3420
  • سینه باز و تن برهنه پیش پیش ** در فکندی در صف شمشیر خویش
  • The people asked him, saying, “O uncle of the Prophet, O Lion that breakest the ranks (of the foemen), O prince of the champions,
  • خلق پرسیدند کای عم رسول ** ای هزبر صف‌شکن شاه فحول
  • Hast not thou read in the Message of God (theQur’án) ‘Do not cast yourselves with your own hands into destruction’?
  • نه تو لا تلقوا بایدیکم الی ** تهلکه خواندی ز پیغام خدا
  • Then why art thou casting thyself thus into destruction on the field of battle?
  • پس چرا تو خویش را در تهلکه ** می در اندازی چنین در معرکه
  • When thou wert young and robust and strongly-knit, thou didst not go into the battle-line without a coat of mail.
  • چون جوان بودی و زفت و سخت‌زه ** تو نمی‌رفتی سوی صف بی زره
  • Now that thou hast become old and infirm and bent, thou art knocking at the curtains (doors) of recklessness, 3425
  • چون شدی پیر و ضعیف و منحنی ** پرده‌های لا ابالی می‌زنی
  • And with sword and spear, like one who recks of naught, thou art grappling and struggling and making trial (of thyself).
  • لا ابالی‌وار با تیغ و سنان ** می‌نمایی دار و گیر و امتحان
  • The sword hath no respect for the old: how should sword and arrow possess discernment?”
  • تیغ حرمت می‌ندارد پیر را ** کی بود تمییز تیغ و تیر را
  • In this manner were the ignorant sympathisers giving him counsel zealously.
  • زین نسق غمخوارگان بی‌خبر ** پند می‌دادند او را از غیر
  • The reply of Hamza to the people.
  • جواب حمزه مر خلق را
  • Hamza said, “When I was young, I used to regard farewell to this world as death.
  • گفت حمزه چونک بودم من جوان ** مرگ می‌دیدم وداع این جهان
  • How should any one go to death eagerly? How should he come naked (unarmed) to meet the dragon? 3430
  • سوی مردن کس برغبت کی رود ** پیش اژدرها برهنه کی شود
  • But now, through the Light of Mohammed, I am not subject to this city (the world) that is passing away.
  • لیک از نور محمد من کنون ** نیستم این شهر فانی را زبون
  • Beyond (the realm of) the senses, I behold the camp of the (Divine) King thronged with the army of the Light of God,
  • از برون حس لشکرگاه شاه ** پر همی‌بینم ز نور حق سپاه
  • Tent on tent and tent-rope on tent-rope. Thanks be to Him who awakened me from slumber!”
  • خیمه در خیمه طناب اندر طناب ** شکر آنک کرد بیدارم ز خواب
  • That one in whose eyes death is destruction—he takes hold of (clings to) the (Divine) command, “Do not cast (yourselves into destruction)”;
  • آنک مردن پیش چشمش تهلکه‌ست ** امر لا تلقوا بگیرد او به دست
  • And that one to whom death is the opening of the gate—for him in the (Divine) Allocution (the Qur’án) there is (the command), “Vie ye with each other in hastening.” 3435
  • و آنک مردن پیش او شد فتح باب ** سارعوا آید مرورا در خطاب
  • Beware, O ye who regard death! Surpass one another (in dread of death)! Quick, O ye who regard the Resurrection! Vie ye with each other in hastening!
  • الحذر ای مرگ‌بینان بارعوا ** العجل ای حشربینان سارعوا
  • Welcome, O ye who regard the (Divine) grace! Rejoice! Woe (to you), O ye who regard the (Divine) wrath! Be sorrowful!
  • الصلا ای لطف‌بینان افرحوا ** البلا ای قهربینان اترحوا
  • Whosoever deems it (death) to be (lovely as) Joseph gives up his soul in ransom for it; whosoever deems it to be (like) the wolf turns back from (the path of) right guidance.
  • هر که یوسف دید جان کردش فدی ** هر که گرگش دید برگشت از هدی
  • Every one's death is of the same quality as himself, my lad: to the enemy (of God) an enemy, and to the friend (of God) a friend.
  • مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست ** پیش دشمن دشمن و بر دوست دوست
  • In the eyes of the Turcoman the mirror hath a fair colour; similarly in the eyes of the Ethiopian the mirror is (dark as) an Ethiopian. 3440
  • پیش ترک آیینه را خوش رنگیست ** پیش زنگی آینه هم زنگیست
  • Your fear of death in fleeing (from it) is (really) your fear of yourself. Take heed, O (dear) soul!
  • آنک می‌ترسی ز مرگ اندر فرار ** آن ز خود ترسانی ای جان هوش دار
  • ’Tis your (own) ugly face, not the visage of Death: your spirit is like the tree, and death (is like) the leaf.
  • روی زشت تست نه رخسار مرگ ** جان تو همچون درخت و مرگ برگ
  • It has grown from you, whether it is good or evil: every hidden thought of yours, foul or fair, is (born) from yourself.
  • از تو رستست ار نکویست ار بدست ** ناخوش و خوش هر ضمیرت از خودست
  • If you are wounded by a thorn, you yourself have sown; and if you are (clad) in satin and silk, you yourself have spun.
  • گر بخاری خسته‌ای خود کشته‌ای ** ور حریر و قزدری خود رشته‌ای