English    Türkçe    فارسی   

4
3796-3820

  • The lion feigns to be asleep so (well) that those curs think he is quite dead;
  • خفته سازد شیر خود را آنچنان ** که تمامش مرده دانند این سگان
  • Else, who in the world would dare to rob a poor man (even) of a grain of turpeth mineral?
  • ورنه در عالم کرا زهره بدی ** که ربودی از ضعیفی تربدی
  • The foam (body) of Ahmad was torn (powerfully affected) by that sight (of Gabriel), (but) his sea (spirit) surged up (displayed itself in action) for love of the foam.
  • کف احمد زان نظر مخدوش گشت ** بحر او از مهر کف پرجوش گشت
  • The moon (the spirit of Ahmad) is entirely a bounteous light-diffusing hand: if the moon have no hand (with which to bestow light), let it have none!
  • مه همه کفست معطی نورپاش ** ماه را گر کف نباشد گو مباش
  • If Ahmad should display that glorious pinion (his spiritual nature), Gabriel would remain dumbfounded unto everlasting. 3800
  • احمد ار بگشاید آن پر جلیل ** تا ابد بیهوش ماند جبرئیل
  • When Ahmad passed beyond the Lote-tree (on the boundary of Paradise) and his (Gabriel's) place of watch and station and farthest limit,
  • چون گذشت احمد ز سدره و مرصدش ** وز مقام جبرئیل و از حدش
  • He said to him (Gabriel), “Hark, fly after me.” He (Gabriel) said, “Go, go; I am not thy companion (any farther).”
  • گفت او را هین بپر اندر پیم ** گفت رو رو من حریف تو نیم
  • He answered him, saying, “Come, O destroyer of veils: I have not yet advanced to my zenith.”
  • باز گفت او را بیا ای پرده‌سوز ** من باوج خود نرفتستم هنوز
  • He replied, “O my illustrious friend, if I take one flight beyond this limit, my wings will be consumed.”
  • گفت بیرون زین حد ای خوش‌فر من ** گر زنم پری بسوزد پر من
  • This tale of the elect losing their senses in (contemplation of) the most elect is (naught but) amazement on amazement. 3805
  • حیرت اندر حیرت آمد این قصص ** بیهشی خاصگان اندر اخص
  • Here all (other) unconsciousnesses are (a mere) play. How long will you keep possession of your soul? for it is (a case of) abandoning your soul.
  • بیهشیها جمله اینجا بازیست ** چند جان داری که جان پردازیست
  • O “Gabriel,” though you are noble and revered, you are not the moth nor the candle either.
  • جبرئیلا گر شریفی و عزیز ** تو نه‌ای پروانه و نه شمع نیز
  • When the candle calls at the moment of illumination, the soul of the moth does not shrink from burning.
  • شمع چون دعوت کند وقت فروز ** جان پروانه نپرهیزد ز سوز
  • Bury this topsy-turvy discourse: make the lion contrariously the prey of the onager.
  • این حدیث منقلب را گور کن ** شیر را برعکس صید گور کن
  • Stop up thy word-sweating water-skin, do not open the bag of thy reckless talk. 3810
  • بند کن مشک سخن‌شاشیت را ** وا مکن انبان قلماشیت را
  • He whose (intellectual and spiritual) parts have not passed beyond the earth— this is absurd and reckless talk in his view.
  • آنک بر نگذشت اجزاش از زمین ** پیش او معکوس و قلماشیست این
  • Do not resist them, O my beloved; deal gently with them, O stranger lodging in their home.
  • لا تخالفهم حبیبی دارهم ** یا غریبا نازلا فی دارهم
  • Give (them) what they wish and desire, and satisfy them, O emigrant dwelling in their land.
  • اعط ما شائوا وراموا وارضهم ** یا ظعینا ساکنا فی‌ارضهم
  • Till (the hour of) coming to the king and to sweet delight, O man of Rayy be on good terms with the man of Merv.
  • تا رسیدن در شه و در ناز خوش ** رازیا با مرغزی می‌ساز خویش
  • O “Moses,” in presence of the Pharaoh of the time you must speak softly with mild words. 3815
  • موسیا در پیش فرعون زمن ** نرم باید گفت قولا لینا
  • If you put water into boiling oil, you will destroy (both) the trivet and the kettle.
  • آب اگر در روغن جوشان کنی ** دیگدان و دیگ را ویران کنی
  • Speak softly, but do not speak aught except the truth: do not offer temptation in your mildness of address.
  • نرم گو لیکن مگو غیر صواب ** وسوسه مفروش در لین الخطاب
  • The time of afternoon is come: cut short the discourse, O thou whose expression (of the hidden truth) makes (the people of) the age acquainted (with reality).
  • وقت عصر آمد سخن کوتاه کن ** ای که عصرت عصر را آگاه کن
  • Do thou tell the clay-eater that sugar is better: do not show injurious softness, do not give him clay.
  • گو تو مر گل‌خواره را که قند به ** نرمی فاسد مکن طینش مده
  • Speech would be a spiritual garden to the soul, if it were independent of letters and sounds. 3820
  • نطق جان را روضه‌ی جانیستی ** گر ز حرف و صوت مستغنیستی