English    Türkçe    فارسی   

3
1590-1614

  • Çocuklar, yeri öpüp “Kerem sahibi, hastalık, senden uzak olsun” dediler. 1590
  • سجده کردند و بگفتند ای کریم ** دور بادا از تو رنجوری و بیم
  • Mektepten fırlayıp tanelere uçuşan kuşlar gibi evlerine koşuştular.
  • پس برون جستند سوی خانه‌ها ** همچو مرغان در هوای دانه‌ها
  • Anneleri kızarak “Bu gün mektep var. Sizse oyuna dalmışsınız” dedi.
  • مادرانشان خشمگین گشتند و گفت ** روز کتاب و شما با لهو جفت
  • Özür getirip dediler ki: “Dur hele anne, suç bizim değil, bizim kabahatimiz yok.
  • عذر آوردند کای مادر تو بیست ** این گناه از ما و از تقصیر نیست
  • Nasılsa hocamız hastalandı, perişan bir hale geldi”
  • از قضای آسمان استاد ما ** گشت رنجور و سقیم و مبتلا
  • Anneleri dedi ki. “Hile, düzen. Siz bir ayran için yüz yalan söylersiniz. 1595
  • مادران گفتند مکرست و دروغ ** صد دروغ آرید بهر طمع دوغ
  • Hele sabah olsun, hocanıza gideyim de bu hilenin aslını öğreneyim”
  • ما صباح آییم پیش اوستا ** تا ببینیم اصل این مکر شما
  • Çocuklar, “Peki, git de doğru mu söylüyoruz, yalan mı, anla” dediler.
  • کودکان گفتند بسم الله روید ** بر دروغ و صدق ما واقف شوید
  • Çocukların annelerinin hocayı dolaşmaya gitmeleri
  • رفتن مادران کودکان به عیادت اوستاد
  • Sabah olunca anneleri, hocayı dolaşmaya gittiler. Bir de baktılar ki hoca, ağır bir hastalığa tutulmuş, yatmakta.
  • بامدادان آمدند آن مادران ** خفته استا همچو بیمار گران
  • Fazla örtündüğü, başını bağladığı, yüzünü kapattığı için kan-tere batmış.
  • هم عرق کرده ز بسیاری لحاف ** سر ببسته رو کشیده در سجاف
  • Hafif hafif ah etmekte. Hepsi Lâ havle demeye başladılar. 1600
  • آه آهی می‌کند آهسته او ** جملگان گشتند هم لا حول‌گو
  • “Hayrola hocam, bu baş ağrısı ne? Allah sağlık versin, vallahi hiç haberimiz yok” dediler.
  • خیر باشد اوستاد این درد سر ** جان تو ما را نبودست زین خبر
  • Hoca” Benim de haberim yoktu. Bu kahpe oğulları haber verdiler işte,
  • گفت من هم بی‌خبر بودم ازین ** آگهم مادر غران کردند هین
  • Ben çalışıp çabalıyor, kıyl ü kaalle meşgul bulunuyordum, haberim bile yoktu. Meğerse içimde dehşetli bir hastalık varmış” dedi.
  • من بدم غافل بشغل قال و قیل ** بود در باطن چنین رنجی ثقیل
  • İnsan, bir işe ciddiyetle koyuldu mu hastalığını göremez, körleşir.
  • چون بجد مشغول باشد آدمی ** او ز دید رنج خود باشد عمی
  • Mısır kadınları da Yusuf’un güzelliğine daldılar, haberleri bile olmadı da, 1605
  • از زنان مصر یوسف شد سمر ** که ز مشغولی بشد زیشان خبر
  • Ellerini, bileklerini paramparça ettiler. Hayrete düşen ruh, ne önü görür, ne ardı!
  • پاره پاره کرده ساعدهای خویش ** روح واله که نه پس بیند نه پیش
  • Nice babayiğit erler vardır ki savaşta elleri, ayakları kesilir de,
  • ای بسا مرد شجاع اندر حراب ** که ببرد دست یا پایش ضراب
  • Yine savaştan el çekmez, kendini sağlam sanırlar.
  • او همان دست آورد در گیر و دار ** بر گمان آنک هست او بر قرار
  • Fakat sonradan görür ki el kesilmiş, bir hayli de kan akmış da haberi bile yok!
  • خود ببیند دست رفته در ضرر ** خون ازو بسیار رفته بی‌خبر
  • Ten, ruhun elbisesine benzer, bu el de ruhun elinin yenidir, bu ayak da ruhun ayağına giydiği mesttir
  • در بیان آنک تن روح را چون لباسی است و این دست آستین دست روحست واین پای موزه‌ی پای روحست
  • Bil ki bu ten, elbiseye benzer. Yürü, bu elbiseyi giyeni ara, elbiseye sürünüp durma. 1610
  • تا بدانی که تن آمد چون لباس ** رو بجو لابس لباسی را ملیس
  • Ruha Allah’ı tevhit etmek hoş gelir. Görünmeyen bir başka el, ayak var.
  • روح را توحید الله خوشترست ** غیر ظاهر دست و پای دیگرست
  • Rüyada el, ayak görür, bir şey alır, bir yere gider, birisiyle görüşür, konuşursun ya… Onu hakikat bil saçma zannetme.
  • دست و پا در خواب بینی و ایتلاف ** آن حقیقت دان مدانش از گزاف
  • Sen, bedensiz bir bedene sahipsin, gayri canının cisminden çıkacağından korkma.
  • آن توی که بی بدن داری بدن ** پس مترس از جسم و جان بیرون شدن
  • Dağda halvet eden dervişin hikâyesi
  • حکایت آن درویش کی در کوه خلوت کرده بود و بیان حلاوت انقطاع و خلوت و داخل شدن درین منقبت کی انا جلیس من ذکرنی و انیس من استانس بی گر با همه‌ای چو بی منی بی همه‌ای ور بی همه‌ای چو با منی با همه‌ای
  • ”Dağlarda oturan bir derviş vardı. Yalnızlık, onun arkadaşı ve nedimiydi.
  • بود درویشی بکهساری مقیم ** خلوت او را بود هم خواب و ندیم