- “Sen bizim dostumuzun yüzünü gördün. Sen, bizim canımızın canısın, bizim gözümüzsün sen” diyorlardı.
- گر تو روی یار ما را دیده‌ای ** پس تو جان را جان و ما را دیده‌ای
- Mecnun’un, Leylâ’nın civarında oturan bir köpeğe iltifatı
- نواختن مجنون آن سگ را کی مقیم کوی لیلی بود
- Tıpkı Mecnun gibi. O da bir köpeği okşamakta, öpmekte, önünde yanıp erimekteydi.
- همچو مجنون کو سگی را می‌نواخت ** بوسه‌اش می‌داد و پیشش می‌گداخت
- Etrafında eğilip bükülerek onu ululayıp ağırlayarak dönüp dolaşıyor, ona sâf şeker şerbeti veriyordu.
- گرد او می‌گشت خاضع در طواف ** هم جلاب شکرش می‌داد صاف
- Bir herzevekil dedi: “A ham mecnun, bu yapıp durduğun şey ne delilik, ne sersemlik,
- بوالفضولی گفت ای مجنون خام ** این چه شیدست این که می‌آری مدام
- Köpeğin ağzı daima pis şeyleri yer. Ardını bile diliyle temizler.” 570
- پوز سگ دایم پلیدی می‌خورد ** مقعد خود را بلب می‌استرد
- Köpeğin ayıplarını bir hayli saydı döktü. Zaten ayıp gören gayp âleminin kokusunu bile alamaz.
- عیبهای سگ بسی او بر شمرد ** عیب‌دان از غیب‌دان بویی نبرد
- Mecnun dedi ki. “Sen, baştanbaşa suretten, cisimden ibaretsin. Gel de benim gözümle bir bak!
- گفت مجنون تو همه نقشی و تن ** اندر آ و بنگرش از چشم من
- Bu köpek, bence Allah’ın bir çözülmez tılsımıdır. Bu köpek, Leylâ’nın mahallesinin bekçisi.
- کین طلسم بسته‌ی مولیست این ** پاسبان کوچه‌ی لیلیست این
- Himmetine bak, gönlüne, canına, irfanına dikkat et ki neresini seçmiş, neresini yurt edinmiş?
- همنشین بین و دل و جان و شناخت ** کو کجا بگزید و مسکن‌گاه ساخت
- O benim mağaramın yüzü kutlu köpeği, hatta o benim dertdaşım, gamdaşım. 575
- او سگ فرخ‌رخ کهف منست ** بلک او هم‌درد و هم‌لهف منست
- Onun mahallesinde yurt tutan köpeğin ayağının bastığı toprak bile ulu aslanlardan yeğdir.
- آن سگی که باشد اندر کوی او ** من به شیران کی دهم یک موی او
- Ey köpeklerine aslanların köle olduğu sevgili.. anlatmaya imkân yok ki, sus vesselâm!..”
- ای که شیران مر سگانش را غلام ** گفت امکان نیست خامش والسلام
- Dostlar, suretten geçerseniz her yer sizin için cennettir. Gül bahçesi içinde gül bahçesidir.
- گر ز صورت بگذرید ای دوستان ** جنتست و گلستان در گلستان
- Suretini kırdın, yaktın mı her şeyin suretini kırdın demektir.
- صورت خود چون شکستی سوختی ** صورت کل را شکست آموختی
- Artık her sureti kırar, Haydar gibi Hayber kapısını çekip koparırsın. 580
- بعد از آن هر صورتی را بشکنی ** همچو حیدر باب خیبر بر کنی
- O saf şehirli de surete zebun oldu, köylünün kötü sözleriyle köye doğru yola düştü.
- سغبه‌ی صورت شد آن خواجه‌ی سلیم ** که به ده می‌شد بگفتاری سقیم
- O yaltaklanma tuzağına tutularak neşeli neşeli gidiyordu. Taneyle sınanmaya giden kuşa benziyordu.
- سوی دام آن تملق شادمان ** همچو مرغی سوی دانه‌ی امتحان
- Kuş, o taneyi kerem ve ihsan yüzünden saçılmış sanır. Hâlbuki o ihsan hırsın son derecesidir.
- از کرم دانست مرغ آن دانه را ** غایت حرص است نه جود آن عطا
- Kuşcağızlar taneye tamah ederek sevinip o hileye doğru uçar, koşarlar.
- مرغکان در طمع دانه شادمان ** سوی آن تزویر پران و دوان
- Şehirlinin sevinçlerini de anlatsam korkarım ki yolcu, seni yolundan alıkorum. 585
- گر ز شادی خواجه آگاهت کنم ** ترسم ای ره‌رو که بیگاهت کنم
- Onun için kısaca geçiyorum. Yolda bir köy göründü. Fakat o köylünün köyü değildi, başka bir yola saptı.
- مختصر کردم چو آمد ده پدید ** خود نبود آن ده ره دیگر گزید
- Bir aya yakın bir müddet köyden köye dolaştılar. Çünkü köyün yolunu iyi bilmiyorlardı.
- قرب ماهی ده بده می‌تاختند ** زانک راه ده نکو نشناختند
- Kılavuzsuz yola gidene iki günlük yol, yüz yıllık yol olur.
- هر که در ره بی قلاوزی رود ** هر دو روزه راه صدساله شود
- Kâbe’ye delilsiz giden bu başı dönmüş zavallılar gibi zillete düşer.
- هر که تازد سوی کعبه بی دلیل ** همچو این سرگشتگان گردد ذلیل
- Ustaya müracaat etmeksizin bir sanat tutan kişi şehre de alay mevzuu olur, köye de! 590
- هر که گیرد پیشه‌ای بی‌اوستا ** ریش‌خندی شد بشهر و روستا