- Birkaç kere etrafın da dönüp dolaşarak gitti. O iri fil, adama hiç dokunmadı.
- چند باری گرد او گشت و برفت ** مر ورا نازرد آن شه‌پیل زفت
- Uyuyanların hepsinin ağızlarını kokladı, hepsinden de koku aldı.
- مر لب هر خفته‌ای را بوی کرد ** بوی می‌آمد ورا زان خفته مرد
- Yavrusunu kebap edip yiyenleri hemencecik paraladı öldürdü.
- از کباب پیل‌زاده خورده بود ** بر درانید و بکشتش پیل زود
- O anda hepsini de birer, birer paralıyor, onlardan hiç de ürkmüyordu.
- در زمان او یک بیک را زان گروه ** می‌درانید و نبودش زان شکوه
- Onların her birini havaya kaldırıp yere vurarak parçalamaktaydı. 155
- بر هوا انداخت هر یک را گزاف ** تا همی‌زد بر زمین می‌شد شکاف
- Ey halkın kanını emen, bu işten uzaklaş, halkın kanı seni savaşa düşürmesin.
- ای خورنده‌ی خون خلق از راه برد ** تا نه آرد خون ایشانت نبرد
- Bil ki halkın malı kanı demektir. Çünkü mal güçle, kuvvetle çalışmayla ele geçer.
- مال ایشان خون ایشان دان یقین ** زانک مال از زور آید در یمین
- O fil yavrularının anaları kan güder, fil yavrusu yiyenden öç alır, öldürür.
- مادر آن پیل‌بچگان کین کشد ** پیل بچه‌خواره را کیفر کشد
- Ey rüşvet alan, sen fil yavrusu yemektesin. Sana düşman olan fil, kökünü kazır, seni mahveder.
- پیل‌بچه می‌خوری ای پاره‌خوار ** هم بر آرد خصم پیل از تو دمار
- Hilelere sapanı koku, rüsvay etti. Fil yavrusunun kokusunu bilir. 160
- بوی رسوا کرد مکر اندیش را ** پیل داند بوی طفل خویش را
- Hak kokusunu Yemen’den duyan bendeki bâtıl kokuyu nasıl olurda duymaz?
- آنک یابد بوی حق را از یمن ** چون نیابد بوی باطل را ز من
- Mustafa, ta uzak yoldan koku alır da ağzımızda ki güzel kokuyu nasıl almaz?
- مصطفی چون برد بوی از راه دور ** چون نیابد از دهان ما بخور
- Duyar, duyar ama yüzümüze vurmaz, örter. İyi koku da göklere çıkar, kötü koku da.
- هم بیابد لیک پوشاند ز ما ** بوی نیک و بد بر آید بر سما
- Sen uyuyup durursun, o haram koku ise şu yeşil gökyüzüne urup durur.
- تو همی‌خسپی و بوی آن حرام ** می‌زند بر آسمان سبزفام
- Seni çirkin nefeslerine yoldaş olup felekte kokuları alanlara kadar gider. 165
- همره انفاس زشتت می‌شود ** تا به بوگیران گردون می‌رود
- Kibir, hırs, şehvet kokusu, söz söylerken soğan gibi kokar.
- بوی کبر و بوی حرص و بوی آز ** در سخن گفتن بیاید چون پیاز
- Yemin eder de “Ben onları ne zaman yedim? Soğandan da çekinmekteyim, sarımsaktan da” dersen
- گر خوری سوگند من کی خورده‌ام ** از پیاز و سیر تقوی کرده‌ام
- O yalan yemini ederken nefesin, kovuculuk eder. Kokusu seninle beraber oturanların dimağına vurur.
- آن دم سوگند غمازی کند ** بر دماغ همنشینان بر زند
- O koku yüzünden dualar reddedilir. O kötü kalp, sözle kendisini gösterir.
- پس دعاها رد شود از بوی آن ** آن دل کژ می‌نماید در زبان
- O duaya “Sesinizi kesin” cevabı gelir. Her azgının cezası onu kovan sopadır. 170
- اخسا آید جواب آن دعا ** چوب رد باشد جزای هر دغا
- Fakat sözün eğri, özün doğru olursa o söz eğriliği, Allah’a makbuldür.
- گر حدیثت کژ بود معنیت راست ** آن کژی لفظ مقبول خداست
- Dostların hatası, yabancıların doğrusundan daha iyidir.
- بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
- O doğru sözlü Bilâl, ezan okurken “Hayyı alesselâ, Hayyı alelfelâh- Haydin namaza, Haydin felâha” cümlelerindeki “Hayyı- haydin” kelimesini “Heyyi” diye okurdu.
- آن بلال صدق در بانگ نماز ** حی را هی همی‌خواند از نیاز
- Nihayet Peygamber’e dediler ki: “Ya Resulâllâh, bina yeni kuruluyor. Bu hata, hiç de doğru değil.
- تا بگفتند ای پیمبر راست نیست ** این خطا اکنون که آغاز بناست
- Ey Allah habercisi, ey Allah resulü, ey Allah meydanının tek binicisi, daha fasih bir müezzin getir.
- ای نبی و ای رسول کردگار ** یک مذن کو بود افصح بیار
- Din daha yeni kurulur, doğruluk düzenlik daha yeni meydana gelirken “Hayyı alelfelâh”’ı yanlış okumak ayıptır. 175
- عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح
- Peygamber’in hiddeti coştu. Gizli inayetlerden bir iki remiz söyleyip dedi ki :
- خشم پیغامبر بجوشید و بگفت ** یک دو رمزی از عنایات نهفت
- “Ey aşağılık adamlar, Allah yanında Bilâl’in Heyyi’si yüzlerce hadan, hıdan, yüzlerce dedikodudan iyidir.
- کای خسان نزد خدا هی بلال ** بهتر از صد حی و خی و قیل و قال
- İşi çok karıştırmayın da sırrınızı açmayayım, önünüzü, sonunuzu söylemeyeyim.”
- وا مشورانید تا من رازتان ** وا نگویم آخر و آغازتان
- Her duada güzel bir nefese sahip değilsen yürü, özü sözü doğru kardeşlerden dua iste.
- گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا
- Musa aleyhisselâm’a, Beni günah etmediğin ağızla çağır diye vahiy gelmesi
- امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکرده‌ای
- Allah, “Ey Musa, bana suç etmediğin, kötü söylemediğin bir ağızla sığın, dua et” dedi. 180
- گفت ای موسی ز من می‌جو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه
- Musa, “Bende o ağız yok deyince Allah, “Başkasının ağzıyla dua et”
- گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان
- Başkasının ağzıyla nasıl günah edebilirsin? Yarabbi diye başkasının ağzıyla çağır” buyurdu.
- از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله
- Sen de öyle muamelede bulun ki ağızlar, gece gündüz sana dua edip dursunlar.
- آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا
- Günah etmediğim ağız, başkasının özürler dileyen ağzıdır.
- از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه
- Yahut da kendi ağzını temizle, ruhunu çevik bir hale getir. 185
- یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن
- Çünkü Allah adı temizdir, temizlik geldi mi pislik, pılısını pırtısını toparlayıp gider.
- ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید
- Zıtlar, zıtlardan kaçar. Ziya parladı mı gece kalmaz.
- می‌گریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا
- Ağza temiz bir ad gelince de ne pislik kalır, ne gamlar, kederler.
- چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان
- Yalvarırım Allah demesi, Hakk’ın Lebbeyk demesinin ta kendisidir
- بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است
- Birisi her gece Allah der durur, bu zikrinden ağzı tatlılaşır, zevk alırdı.
- آن یکی الله می‌گفتی شبی ** تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی
- Şeytan “Ey çok söz söyleyen, bunca Allah demene karşılık onun Lebbeyk demesi nerde? 190
- گفت شیطان آخر ای بسیارگو ** این همه الله را لبیک کو
- Allah tahtından bir cevap gelmiyor. Böyle utanmadan, sıkılmadan ne vakte dek Allah deyip duracaksın” dedi.
- می‌نیاید یک جواب از پیش تخت ** چند الله می‌زنی با روی سخت
- Adamın gönlü kırıldı, başını yere koydu, yattı. Rüyada yeşiller giyinmiş Hızır’ı gördü.
- او شکسته‌دل شد و بنهاد سر ** دید در خواب او خضر را در خضر
- Hızır “Kendine gel, niçin zikri bıraktın, çağırdığın addan nasıl usandın, zikrinden nasıl pişman oldun?” dedi.
- گفت هین از ذکر چون وا مانده‌ای ** چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای
- Adam, cevap olarak “Lebbeyk sesi gelmiyor, kapıdan sürüleceğimden korkuyorum” deyince
- گفت لبیکم نمی‌آید جواب ** زان همی‌ترسم که باشم رد باب
- Hızır ”Senin o Allah demen, bizim Lebbeyk dememizdir. Senin o niyazın derde düşmen, yanıp yakılman, bizim haberci çavuşumuzdur. 195
- گفت آن الله تو لبیک ماست ** و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست
- Senin hilelere düşmen, çareler araman, seni kendimize çekmemizden, ayağını çözmemizdendir.
- حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو ** جذب ما بود و گشاد این پای تو
- Korkun da bizim lütfumuzun kemendidir, aşkın da. Her Yarabbi demende bizim, efendim, buyur dememiz gizli” dedi.
- ترس و عشق تو کمند لطف ماست ** زیر هر یا رب تو لبیکهاست
- Bilgisiz adamın canı, bu duadan uzaktır. Çünkü Yarabbi demesine izin yok ki!
- جان جاهل زین دعا جز دور نیست ** زانک یا رب گفتنش دستور نیست
- Zarara, ziyana uğrayınca Allah’a sızlanmasın diye ağzında da kilit var, gönlünde de. Ağzı da bağlı, gönlü de.
- بر دهان و بر دلش قفلست و بند ** تا ننالد با خدا وقت گزند
- Firavuna yüzlerce mal, mülk verdi, o da nihayet ululuk, büyüklük dâvasına girişti. 200
- داد مر فرعون را صد ملک و مال ** تا بکرد او دعوی عز و جلال