English    Türkçe    فارسی   

1
1592-1601

  • این چرا کردم چرا دادم پیام ** سوختم بی‌‌چاره را زین گفت خام‌‌
  • Why did I do this? Why did I give the message? I have consumed the poor creature by this raw (foolish) speech.”
  • این زبان چون سنگ و هم آهن‌‌وش است ** و آن چه بجهد از زبان چون آتش است‌‌
  • This tongue is like stone and is also like iron, and that which springs from the tongue is like fire.
  • سنگ و آهن را مزن بر هم گزاف ** گه ز روی نقل و گاه از روی لاف‌‌
  • Do not vainly strike stone and iron against each other, now for the sake of relating (a story), now for the sake of boasting,
  • ز آن که تاریک است و هر سو پنبه زار ** در میان پنبه چون باشد شرار 1595
  • Because it is dark, and on every side are fields of cotton: how should sparks be amongst cotton?
  • ظالم آن قومی که چشمان دوختند ** ز آن سخنها عالمی را سوختند
  • Iniquitous are those persons who shut their eyes and by such (vain) words set a whole world ablaze.
  • عالمی را یک سخن ویران کند ** روبهان مرده را شیران کند
  • A single word lays waste a (whole) world, turns dead foxes into lions.
  • جانها در اصل خود عیسی دمند ** یک زمان زخمند و گاهی مرهمند
  • Spirits in their original nature have the (life-giving) breath of Jesus, (but while they remain embodied) at one time they are (like) the wound, and another time (like) the plaster.
  • گر حجاب از جانها برخاستی ** گفت هر جانی مسیح آساستی‌‌
  • If the (bodily) screen were removed from the spirits, the speech of every spirit would be like (the breath of) the Messiah.
  • گر سخن خواهی که گویی چون شکر ** صبر کن از حرص و این حلوا مخور 1600
  • If you wish to utter words like sugar, refrain from concupiscence and do not eat this sweetmeat (the desires of the flesh).
  • صبر باشد مشتهای زیرکان ** هست حلوا آرزوی کودکان‌‌
  • Self-control is the thing desired by the intelligent; sweetmeat is what children long for.