English    Türkçe    فارسی   

2
2182-2191

  • گفت ای سگ صوفیی باشد که تیز ** اندر آیی باغ ما تو از ستیز
  • “O dog,” he cried, “is it Súfism that of a sudden you come into my orchard in spite (of me)?
  • این جنیدت ره نمود و بایزید ** از کدامین شیخ و پیرت این رسید
  • Did Junayd or Báyazíd direct you to behave in this way? From what Shaykh and Pír did this (instruction) reach you?”
  • کوفت صوفی را چو تنها یافتش ** نیم کشتش کرد و سر بشکافتش‏
  • He beat the Súfí when he found him alone; he half killed him and cracked his head.
  • گفت صوفی آن من بگذشت لیک ** ای رفیقان پاس خود دارید نیک‏ 2185
  • Said the Súfí, “Mine is over, but O comrades, take good care of yourselves!
  • مر مرا اغیار دانستید هان ** نیستم اغیارتر زین قلتبان‏
  • Ye regarded me as an alien. Look out! I am not more alien than this scoundrel.
  • این چه من خوردم شما را خوردنی است ** وین چنین شربت جزای هر دنی است‏
  • That (cup) which I have drunk must be drunk by you, and such a draught as this is the due of every cad.”
  • این جهان کوه است و گفت‏وگوی تو ** از صدا هم باز آید سوی تو
  • This world is (like) the mountain, and (all) thy words come back to thee from the echo.
  • چون ز صوفی گشت فارغ باغبان ** یک بهانه کرد ز آن پس جنس آن‏
  • After the gardener had finished with the Súfí, he invented a pretext of the same kind as the former,
  • کای شریف من برو سوی وثاق ** که ز بهر چاشت پختم من رقاق‏ 2190
  • Saying, “O my Sharíf, go to the house, for I have baked (some) thin cakes of bread for breakfast.
  • بر در خانه بگو قیماز را ** تا بیارد آن رقاق و قاز را
  • At the house-door tell Qaymáz to fetch those cakes and the goose.”