English    Türkçe    فارسی   

3
2338-2347

  • چون در افکندند یوسف را به چاه ** بانگ آمد سمع او را از اله
  • When they cast Joseph into the well, there came to his ear a cry from God-

  • که تو روزی شه شوی ای پهلوان ** تا بمالی این جفا در رویشان
  • “O paladin, one day thou wilt become king, so that thou mayst rub this wrong upon their faces.”

  • قایل این بانگ ناید در نظر ** لیک دل بشناخت قایل را ز اثر 2340
  • He who utters this cry is not visible, but the heart (of Joseph) recognized the Speaker from the effect (of the words.)

  • قوتی و راحتی و مسندی ** در میان جان فتادش زان ندا
  • From that (Divine) allocution a (great) strength and peace and support fell into the midst of his soul.

  • چاه شد بر وی بدان بانگ جلیل ** گلشن و بزمی چو آتش بر خلیل
  • Through that Majestical cry the well became to him a rose-garden and banquet, as the fire to Abraham.

  • هر جفا که بعد از آنش می‌رسید ** او بدان قوت بشادی می‌کشید
  • Bu means of that strength he cheerfully endured every affliction that came to him afterwards-

  • همچنانک ذوق آن بانگ الست ** در دل هر مومنی تا حشر هست
  • Even as the delicious savour of the cryAm not I (your Lord)? Subsists in the heart of every true believer till the Resurrection,

  • تا نباشد در بلاشان اعتراض ** نه ز امر و نهی حقشان انقباض 2345
  • So that they do not rebel in tribulation or shrink from (obeying) the commands and prohibitions of God.

  • لقمه‌ی حکمی که تلخی می‌نهد ** گلشکر آن را گوارش می‌دهد
  • The rose-conserve (of spiritual delight) digests the morsel, that is, the (Divine) decree, which bestows bitterness;

  • گلشکر آن را که نبود مستند ** لقمه را ز انکار او قی می‌کند
  • (But) he that does not rely upon the rose-conserve vomits the morsel in disgust.