English    Türkçe    فارسی   

4
661-670

  • تخته‌بندست آن که تختش خوانده‌ای ** صدر پنداری و بر در مانده‌ای
  • That which thou hast called a throne is (really) a splint- bandage: thou deemest (it) the seat of honour, but (in truth) thou hast remained at the door.
  • پادشاهی نیستت بر ریش خود ** پادشاهی چون کنی بر نیک و بد
  • (If) thou hast not sovereignty over thine own beard, how wilt thou exercise sovereignty over good and evil?
  • بی‌مراد تو شود ریشت سپید ** شرم دار از ریش خود ای کژ امید
  • Without thy wish, thy beard grows white: be ashamed of thy beard, O thou whose hopes are perverse.
  • مالک الملک است هر کش سر نهد ** بی‌جهان خاک صد ملکش دهد
  • He (God) is the Possessor of the Kingdom: whosoever lays his head before Him, to him He gives a hundred kingdoms without the terrestrial world;
  • لیک ذوق سجده‌ای پیش خدا ** خوشتر آید از دو صد دولت ترا 665
  • But the (inward) savour of a single prostration before God will be more sweet to thee than two hundred empires:
  • پس بنالی که نخواهم ملکها ** ملک آن سجده مسلم کن مرا
  • Then thou wilt cry (in humble entreaty), “I desire not kingdoms: commit unto me the kingdom of that prostration.”
  • پادشاهان جهان از بدرگی ** بو نبردند از شراب بندگی
  • The kings of the world, because of their evil nature, got no scent of the wine of service (to God);
  • ورنه ادهم‌وار سرگردان و دنگ ** ملک را برهم زدندی بی‌درنگ
  • Otherwise, dizzy and dumbfounded like (Ibráhim son of) Adham, without delay they would have dashed their sovereignty to pieces.
  • لیک حق بهر ثبات این جهان ** مهرشان بنهاد بر چشم و دهان
  • But (this they do not inasmuch as), for the maintenance of this world, God set a seal upon their eyes and mouths,
  • تا شود شیرین بریشان تخت و تاج ** که ستانیم از جهانداران خراج 670
  • To the end that throne and crown should be sweet to them, "for" (they say) "we will exact tribute from the rulers of the world."