-
جبرئیل صدق را فرمود رو ** مشت خاکی از زمین بستان گرو
- He commanded Gabriel the true, saying, “Go, take a handful of clay from the Earth as a pledge.”
-
او میان بست و بیامد تا زمین ** تا گزارد امر رب‌العالمین
- He girt his loins and came to the Earth, that he might execute the command of the Lord of created beings.
-
دست سوی خاک برد آن متمر ** خاک خود را در کشید و شد حذر
- That obedient one moved his hand towards the Earth: the Earth withdrew herself and was afraid.
-
پس زبان بگشاد خاک و لابه کرد ** کز برای حرمت خلاق فرد 1560
- Then the Earth loosed her tongue and made supplication, saying, “For the sake of the reverence due to the unique Creator,
-
ترک من گو و برو جانم ببخش ** رو بتاب از من عنان خنگ رخش
- Take leave of me and go! Spare my life! Go, turn aside from me the reins of thy white steed!
-
در کشاکشهای تکلیف و خطر ** بهر لله هل مرا اندر مبر
- For God's sake, leave me and do not plunge me into the troubles of (moral) obligation and danger.
-
بهر آن لطفی که حقت بر گزید ** کرد بر تو علم لوح کل پدید
- (I beseech thee) for the sake of the favour by which God chose thee out and revealed to thee the knowledge (written) in the Universal Tablet,
-
تا ملایک را معلم آمدی ** دایما با حق مکلم آمدی
- So that thou hast become the teacher of the Angels and art conversing with God continually;
-
که سفیر انبیا خواهی بدن ** تو حیات جان وحیی نی بدن 1565
- For thou wilt be the messenger sent to the prophets: thou art the life of the inspired spirit, not (the life) of the body.
-
بر سرافیلت فضیلت بود از آن ** کو حیات تن بود تو آن جان
- Thou (ever) hadst superiority over Seraphiel because he is the body's life, (while) thou art the spirit's.