لیک این نامه خیالست و نهان ** وآن شود در حشر اکبر بس عیان
But (in the present life) this scroll (of our good and evil actions) is a fancy and hidden (from our sight), though at the greater resurrection it will be very clearly seen.
این خیال اینجا نهان پیدا اثر ** زین خیال آنجا برویاند صور 1790
Here this fancy is hidden, (only) the traces are visible; but there He (God) from this fancy will produce (actual) forms.
در مهندس بین خیال خانه‌ای ** در دلش چون در زمینی دانه‌ای
Behold in the architect the fancy (idea) of a house, (hidden) in his mind like a seed in a piece of earth.
آن خیال از اندرون آید برون ** چون زمین که زاید از تخم درون
That fancy comes forth from within (him), as the earth bears (plants) from the seed (sown) within.
هر خیالی کو کند در دل وطن ** روز محشر صورتی خواهد شدن
Every fancy that makes its abode in the mind will become a (visible) form on the Day of Resurrection,
چون خیال آن مهندس در ضمیر ** چون نبات اندر زمین دانه‌گیر
Like the architect's fancy (conceived) in his thought; like the plant (produced) in the earth that takes the seed.
مخلصم زین هر دو محشر قصه‌ایست ** مومنان را در بیانش حصه‌ایست1795
My object in (speaking of) both these resurrections is (to tell) a story; (yet) in its exposition there is a moral for the true believers.
چون بر آید آفتاب رستخیز ** بر جهند از خاک زشت و خوب تیز
When the sun of the Resurrection rises, foul and fair (alike) will leap up hastily from the grave.
سوی دیوان قضا پویان شوند ** نقد نیک و بد به کوره می‌روند
They will be running to the Díwán (Chancery) of the (Divine) Decree: the good and bad coin will go into the crucible—
نقد نیکو شادمان و ناز ناز ** نقد قلب اندر زحیر و در گداز
The good coin joyously and with great delight; the false coin in anguish and melting (with terror).