English    Türkçe    فارسی   

2
473-482

  • “Ey Âbıhayat sahibi, bizi, ol, emriyle dirilt.” Deyip nasıl ölmez?” dedi.
  • چون نمیرد پیش او کز امر کن ** ای امیر آب ما را زنده کن‏
  • Sen de kendine gel, köpek nefsini diriltmeyi isteme. Çünkü o nice zamandır senin düşmanındır.
  • هین سگ نفس ترا زنده مخواه ** کاو عدوی جان تست از دیرگاه‏
  • Bu köpeği can avından alıkoyan kemiğin başına toprak! 475
  • خاک بر سر استخوانی را که آن ** مانع این سگ بود از صید جان‏
  • Köpek değilsen neden kemiğe âşıksın, sülük gibi neden kanı seviyorsun?
  • سگ نه‏ای بر استخوان چون عاشقی ** دیوچه‏وار از چه بر خون عاشقی‏
  • O ne biçim gözdür ki görmez, sınamalarda ancak rüsvay olur!
  • آن چه چشم است آن که بیناییش نیست ** ز امتحانها جز که رسواییش نیست‏
  • Zanlarda bazen hata olur; fakat bu ne biçim zandır ki yoldan kör olarak gelmektedir!
  • سهو باشد ظنها را گاه گاه ** این چه ظن است این که کور آمد ز راه‏
  • Ey başkalarına ağlayan göz, gel, bir müddetçik otur da kendine ağla!
  • دیده آ بر دیگران نوحه‏گری ** مدتی بنشین و بر خود می‏گری‏
  • Dal, ağlayan buluttan yeşerir, tazeleşir. Çünkü mum, ağlamakla daha aydın bir hale gelir. 480
  • ز ابر گریان شاخ سبز و تر شود ** ز آنکه شمع از گریه روشن‏تر شود
  • Nerde ağlıyorlarsa orda otur, çünkü sen, ağlamaya daha lâyıksın!
  • هر کجا نوحه کنند آن جا نشین ** ز آنکه تو اولیتری اندر حنین‏
  • EKSIK
  • ز آن که ایشان در فراق فانی‏اند ** غافل از لعل بقای کانی‏اند