Rengimin solukluğunu, benzimin uçukluğunu haber bile vermedi. Bana kastediyor, benden kurtulmaya yol arıyor.
خود مرا آگه نکرد از رنگ من ** قصد دارد تا رهد از ننگ من
Kendi güzelliğinden kendi cilvesinden kendisi sarhoş olmuş. Benimse haberim bile yok… Hâlbuki leğenim, damdan düşmüş, rüsvay olmuş gitmişim” diye karısına kızgın bir halde,1565
او به حسن و جلوهی خود مست گشت ** بیخبر کز بام افتادم چو طشت
Evine gelip kapıyı şiddetle açtı. Çocuklarda hocanın ardından geliyordu.
آمد و در را بتندی وا گشاد ** کودکان اندر پی آن اوستاد
Karısı, “Hayır ola, erken geldin. Allah esirgesin, başına kötü bir şey gelmesin de” dedi.
گفت زن خیرست چون زود آمدی ** که مبادا ذات نیکت را بدی
Hoca dedi ki. “Kör müsün sen? Bir benzime, bir halime baksana. Yabancıların bile derdimle dertleniyor, feryada geliyor.
گفت کوری رنگ و حال من ببین ** از غمم بیگانگان اندر حنین
Sen evimin içinde olduğun halde bana düşmanlığından, bana karşı münafıklıkta bulunduğundan yanıp yakıldığımı, görmüyorsun bile”
تو درون خانه از بغض و نفاق ** مینبینی حال من در احتراق
Kadın, “A hocam, senin bir şeyin yok. Bu endişen manasız ve saçma bir vehimden ibaret” dediyse de,1570
گفت زن ای خواجه عیبی نیستت ** وهم و ظن لاش بی معنیستت
“A kahpe inat mı ediyorsun? Halimde ki kırgınlığı, tir tir titrediğimi görmüyor musun?
گفتش ای غر تو هنوزی در لجاج ** مینبینی این تغیر و ارتجاج
Körsen benim ne cürmüm var? Ben kendi derdime düştüm, bu gussadan perişan bir haldeyim zaten” dedi.
گر تو کور و کر شدی ما را چه جرم ** ما درین رنجیم و در اندوه و گرم
Kadın “ Hocam, ayna getireyim de bak… Benim bir suçum var mı, yalan söylüyor muyum, anla” dediyse de hoca,
گفت ای خواجه بیارم آینه ** تا بدانی که ندارم من گنه