O zaman zengin hiçbir pulu olmadığını… Zeki, hiçbir hüneri bulunmadığını anlar.2635
آن زمان داند غنی کش نیست زر ** هم ذکی داند که او بد بیهنر
Hayattaki bu korku, eteğine saksı kırıkları doldurup da kendisini mal sahibi sanan, onları kaybedeceğinden korkan, onların üstüne titreyen çocuğun korkusuna benzer.
چون کنار کودکی پر از سفال ** کو بر آن لرزان بود چون رب مال
O saksı kırıklarından bir parçasını bile alsan ağlamaya başlar; geri verirsen de sevinir, gülmeye koyulur.
گر ستانی پارهای گریان شود ** پاره گر بازش دهی خندان شود
Bilgi elbisesini giymedikçe çocuğun ağlamasına da ehemmiyet verilmez, gülmesi de!
چون نباشد طفل را دانش دثار ** گریه و خندهش ندارد اعتبار
Ahmak da eğreti malı kendisinin sanır da onun üstüne titrer. Hay aşağılık adam hay!
محتشم چون عاریت را ملک دید ** پس بر آن مال دروغین میطپید
Uykuda kendisini mal sahibi görür, çuvalını hırsız çalacak diye korkar!2640
خواب میبیند که او را هست مال ** ترسد از دزدی که برباید جوال
Fakat kulağı çekildi de uyandı mı kendi korkusuyla kendisi alay eder.
چون ز خوابش بر جهاند گوشکش ** پس ز ترس خویش تسخر آیدش
Bu cihanın aklına, bu âlemin bilgisine sahip olan âlimlerin korkusu da buna benzer.
همچنان لرزانی این عالمان ** که بودشان عقل و علم این جهان
Hünerlere, fenlere sahip olan bu akıllılara Allah Kur’an’ da “ Onlar bir şey bilmezler” dedi.
از پی این عاقلان ذو فنون ** گفت ایزد در نبی لا یعلمون
Her biri kendisinde bilgi var zannına kapılır da birisi çalacak diye korkuya düşer.
هر یکی ترسان ز دزدی کسی ** خویشتن را علم پندارد بسی