English    Türkçe    فارسی   

5
1230-1239

  • O yüce ve ulu Tanrı’nın vahiy nuru ile alemi mum ve balla doldurdu. 1230
  • او به نور وحی حق عزوجل  ** کرد عالم را پر از شمع و عسل 
  • Bense insanım, hakkımda “Biz onu ululadık” dendi. İnsan yücelere gitmede. Artık insana olan vahiy nasıl olur da arıya gelen vahiyden aşağı olur?
  • این که کرمناست و بالا می‌رود  ** وحیش از زنبور کمتر کی بود 
  • Sen “Biz sana kevseri – çokluğu, tükenmez soy sopu verdik” ayetini okumadın mı? Okuduysan neden böyle kupkuru ve susuz kaldın öyleyse?
  • نه تو اعطیناک کوثر خوانده‌ای  ** پس چرا خشکی و تشنه مانده‌ای 
  • Yoksa Firavun musun ki kevser, sana Nil gibi kan oluyor, pisleniyor a illetli adam.
  • یا مگر فرعونی و کوثر چو نیل  ** بر تو خون گشتست و ناخوش ای علیل 
  • Tövbe et. Düşmanlardan vazgeç. Onun testisinde kevser suyu yoktur.
  • توبه کن بیزار شو از هر عدو  ** کو ندارد آب کوثر در کدو 
  • Kimi, kevserden benzi kızarmış görürsen onun la düş kalk, onun huyuyla huylan. Çünkü o, Muhammed huyuyla huylanmıştır. 1235
  • هر کرا دیدی ز کوثر سرخ‌رو  ** او محمدخوست با او گیر خو 
  • Böyle yap da “Tanrı için sever” lerden sayıl. Çünkü Ahmet’in ağacında biten elma ondadır.
  • تا احب لله آیی در حساب  ** کز درخت احمدی با اوست سیب 
  • Kimi, kevser içmemiş dudağı kuru görürsen onu ölüm ve sıtma gibi düşman say.
  • هر کرا دیدی ز کوثر خشک لب  ** دشمنش می‌دار هم‌چون مرگ و تب 
  • Baban anan bile olsa o, hakikatte senin kanını içen bir düşmandır.
  • گر چه بابای توست و مام تو  ** کو حقیقت هست خون‌آشام تو 
  • Bunu, Tanrı Halil’den öğren. O, önce babasından bizar oldu.
  • از خلیل حق بیاموز این سیر  ** که شد او بیزار اول از پدر