English    Türkçe    فارسی   

6
334-343

  • Kimseden bir şey istemezsen ben kefilim, cennete de girersin, Allahya da ulaşırsın dedi.
  • چون نخواهی من کفیلم مر ترا  ** جنت الماوی و دیدار خدا 
  • Bunu duyan sahabe de şu kefillik yüzünden öyle ayarı tam bir hale geldi ki bir gün ata binmiş, bir yere gidiyordu. 335
  • آن صحابی زین کفالت شد عیار  ** تا یکی روزی که گشته بد سوار 
  • Elinden kamçısı düştü. Attan inip kendisi aldı, kimseden istemedi.
  • تازیانه از کفش افتاد راست  ** خود فرو آمد ز کس آنرا نخواست 
  • Çünkü Allah, bir şey verdi mi iyidir, kimseye kötü bir şey vermez. O, bilir ve adamın dileğini insan istemeden verir.
  • آنک از دادش نیاید هیچ بد  ** داند و بی‌خواهشی خود می‌دهد 
  • Fakat Allah emri ile dilersen caizdir. Çünkü o çeşit istek, peygamberlerin yoludur.
  • ور به امر حق بخواهی آن رواست  ** آنچنان خواهش طریق انبیاست 
  • Sevgili emredince kötü kalmaz. Küfür onun için olursa iman kesilir.
  • بد نماند چون اشارت کرد دوست  ** کفر ایمان شد چون کفر از بهر اوست 
  • Onun emri ile olan kötülük, bütün âlem iyiliklerinden üstündür. 340
  • هر بدی که امر او پیش آورد  ** آن ز نیکوهای عالم بگذرد 
  • Sedefin kabuğu paralanırsa ilenme, onda yüz binlerce inci vardır.
  • زان صدف گر خسته گردد نیز پوست  ** ده مده که صد هزاران در دروست 
  • Bu sözün sonu gelmez, dön de padişaha gel. Doğan kuşuna benze.
  • این سخن پایان ندارد بازگرد  ** سوی شاه و هم‌مزاج بازگرد 
  • Halis altın gibi dükkâna çık da ilenmeden, kınamadan kurtul.
  • باز رو در کان چو زر ده‌دهی  ** تا رهد دستان تو از ده‌دهی