English    Türkçe    فارسی   

1
3973-3982

  • پس یهودان مال بردند و خراج ** که مکن رسوا تو ما را ای سراج‌‌
  • Then the Jews brought the property (tribute in kind) and land-tax, saying, “Do not put us to shame, O Lamp (of the world).”
  • این سخن را نیست پایانی پدید ** دست با من ده چو چشمت دوست دید
  • “There is no end in sight to this discourse: give me thy hand, since thine eye hath seen the Friend.”
  • گفتن امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه با قرین خود که چون خدو انداختی در روی من نفس من جنبید و اخلاص عمل نماند، مانع کشتن تو آن شد
  • How the Prince of the Faithful, ‘Ali—may God honour his person! said to his antagonist, " When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and I could no longer act with entire sincerity (towards God): that hindered me from slaying thee." 
  • گفت امیر المؤمنین با آن جوان ** که به هنگام نبرد ای پهلوان‌‌ 3975
  • The Prince of the Faithful said to that youth, “In the hour of battle, O knight,
  • چون خدو انداختی در روی من ** نفس جنبید و تبه شد خوی من‌‌
  • When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and my good disposition was corrupted.
  • نیم بهر حق شد و نیمی هوا ** شرکت اندر کار حق نبود روا
  • Half (of my fighting) came to be for God's sake, and half (for) idle passion: in God’s affair partnership’ is not allowable.
  • تو نگاریده‌‌ی کف مولاستی ** آن حقی کرده‌‌ی من نیستی‌‌
  • Thou art limned by the hand of the Lord: thou art God's (work), thou art not made by me.
  • نقش حق را هم به امر حق شکن ** بر زجاجه‌‌ی دوست سنگ دوست زن‌‌
  • Break God’s image, (but only) by God’s command; cast (a stone) at the Beloved’s glass, (but only) the Beloved’s stone.”
  • گبر این بشنید و نوری شد پدید ** در دل او تا که زناری برید 3980
  • The fire-worshipper heard this, and a light appeared in his heart, so that he cut a girdle.
  • گفت من تخم جفا می‌‌کاشتم ** من ترا نوعی دگر پنداشتم‌‌
  • He said, “I was sowing the seed of wrong: I fancied thee (to be) otherwise (than thou art).
  • تو ترازوی احد خو بوده‌‌ای ** بل زبانه‌‌ی هر ترازو بوده‌‌ای‌‌
  • Thou hast (really) been the balance (endued) with the (just) nature of the One (God); nay, thou hast been the tongue of every balance.